ORIGINAL_ARTICLE
استفاده از فرآیند انعقاد در بهینهسازی حذف مواد آلی طبیعی در آبهای با کدورت پایین
در سالهای اخیر بهینهسازی فرآیند انعقاد به منظور حذف هر چه بیشتر مواد آلی طبیعی (NOM) و در نتیجه برآوردهسازی الزامات انعقاد تشدید یافته از اهمیت قابل ملاحظهای برخوردار بوده است. NOM متشکل از دو بخش ذرهای و محلول میباشد که معمولاً بخش محلول آن سهم عمدهای از تلاش جهت حذف را به خود اختصاص میدهد. حذف مواد آلی طبیعی محلول از آبهای با کدورت پایین به شرطی که توجه کافی در تشکیل لختههای میکرونی (انعقاد) و ایجاد لختههای بزرگ (لخته سازی) صورت گیرد، میتواند توسط فرآیند انعقاد حاصل گردد . این مطالعه که نتایج حاصل از یک تحقیق آزمایشگاهی در مقیاس پایلوت با هدف بهینهسازی فرآیند انعقاد را ارائه مینماید، بر روی نمونههای آب خامی که مقدار کربن آلی کل ((TOC آنها با افزودن اسید هیومیک تجاری تنظیم شده انجام گرفته و نشان میدهد که pH و کدورت چگونه میتوانند در جهت به حداکثر رساندن حذف NOM محلول تنظیم گردند. حذف NOM در دوزهای مختلف مواد منعقد کننده و درpH های مختلف با اندازهگیری TOC در آب خام و آب تصفیه شده مورد بررسی قرار گرفته است. در مورد آبهای با کدورت پایین, سایتهای ضروری هستهساز را میتوان با ایجاد کدورتهای سنتتیک مثلا" توسط خاک رس تأمین نمود. تنظیم pH اولیه به حدود 5/5 و یا افزودن خاک رس قبل از افزودن ماده منعقد کننده امکان تشکیل لختههای میکرونی را که در نهایت به یکدیگر چسبیده و لختههای بزرگی را تشکیل میدهند، در دوزهای پایین منعقد کننده فراهم میآورد.
https://www.wwjournal.ir/article_2314_346a5f5d4598e953b05647ec593da53c.pdf
2006-03-01
2
7
تصفیه آب
انعقاد
مواد هیومیک
کنترل pH
تنظیم کدورت
علیرضا
مصداقینیا
1
استاد گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران
AUTHOR
محمد
طایفه رفیعی
rafiee78@yahoo.com
2
کارشناسی ارشد گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، مهندسی بهداشت محیط، دانشگاه علوم پزشکی تهران
LEAD_AUTHOR
امیرحسین
محوی
3
استادیار گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران
AUTHOR
فروغ
واعظی
for_vaezi@yahoo.com
4
دانشیار گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران
AUTHOR
1-Krasner, S.W., and Amy, G. (1995). “Jar-test evaluations of enhanced coagulation.” J. AWWA, 87 (10), 93-107.
1
2-Randtke, S.J. (1988). “Organic contaminant removal by coagulation and related process combinations.” J. AWWA, 80 (5), 40-56.
2
3-Eikebrokk, B. (1999). “Coagulation – direct filtration of soft, low alkalinity humic waters.” J. Wat. Sci. Tech., 40 ( 9), 55-62.
3
4-Budd,G.C., Hess, A.F., Shorney-Darby, H., Neemann, J.J., Spencer, C.M., Bellamy, J.D., and Hargette, P.H. (2004). “Coagulation applications for new treatment goals.” J. AWWA, 96(2), 102-113.
4
5-MWH. (2005). Water treatment: principles and design, 2nd Ed., John Wiley and Sons, 690-692.
5
6-Crozes, G., White, P., and Marshall, M. (1995). “Enhanced coagulation: Its effect on NOM removal and chemical costs.” J. AWWA, 87 (1), 78-89.
6
7-Singer, P.C. (1999). “Formation and control of disinfection by- products in drinking water.” Proc., American Water Works Asso., Denver, Co.
7
8-Childress, A.E., Vrijenhock, E.M., Elimelech, M., Tanaka, T.S., and Beuhler, M.D. (1999). “Particulate and THM precursor removal with ferric chloride.” J. Environmental Engineering, 125 (11), 1054-1061.
8
9-Baxter, C.W. (1998). “Full-scale artificial neural network modeling of enhanced coagulation.” MS thesis, University of Alberta.
9
10-Miltner, M.J., Nolan, S.A., and summers, R.S. (1994). “Evolution of enhanced coagulation for DBP coagulation: Critical issues in water and wastewater treatment.” Proc., National Conference on Environmental Engineering, ASCE, Boulder.
10
11-APHA, AWWA, and WEF. (1998). Standard methods for the examination of water and wastewater, 20th Ed., Washington, D.C.
11
12-Volk, C., Bell, K., Ibrahim, E., Verges, D., Amy, G., and LeChevallier, M. (2000). “Impact of enhanced and optimized coagulation on removal of organic matter and its biodegradable fraction in drinking water.” J. Wat. Res., 34 (12), 3247-3257.
12
13-Gao, B.Y., and Yue. Q.Y. (2005). “Natural organic matter (NOM) removal from surface water by coagulation.” J. Environmental Science, 17 (1), 124-127.
13
14-Cheng, R.C., Krasner, S.W., Green, J.F., and Wattier, K.L. (1995). “Enhanced coagulation: A preliminary evaluation.” J. AWWA, 87 (2), 91-103.
14
ORIGINAL_ARTICLE
اثر بعضی پارامترهای فیزیکی و شیمیایی بر رشد باکتری آئروموناس و باکتریهای هتروتروف (HPC) در شبکه توزیع آب آشامیدنی اصفهان
آئروموناس از جمله باکتریهای بیهوازی اختیاری، گرم منفی، بدون اسپور و میلهای شکل و فرصت طلب است که میتواند باعث ایجاد عفونتهای سیستمیک، و زخم و اسهال در انسان شود. جمعیت نسبتاً بالای میکروبی در شبکههای توزیع آب آشامیدنی نه تنها از لحاظ تأثیرگذاری بر سلامت مصرف کننده مورد توجه است، بلکه تشخیص باکتری شاخص کلیفرم را نیز با خطا مواجه میکند. در این تحقیق ارتباط رشد باکتریهای هتروتروف و آئروموناس با پارامترهای pH، دما، کدورت، کلر آزاد باقیمانده و اکسیژن محلول سنجیده شد. به منظور شمارش باکتریهای آئروموناس، برای اولین بار در کشور طبق دستورالعمل 1605 EPA (2001) از محیط کشتADA-V در مرحله احتمالی و پس از قرار دادن در انکوباتور به مدت یک شب با محیط کشت نوترینت آگار از تستهای اکسیداز، تخمیر تریهالوز و تست ایندول در مرحله تأییدی استفاده شد. برای شمارش باکتریهای HPC ، از محیط R2A استفاده شد و بقیه فاکتورها نیز طبق روش استاندارد اندازهگیری شدند. نتایج نشان داد که در دما و کدورت بالاتر و pH پایینتر میزان موارد مثبت باکتریهای آئروموناس و HPC افزایش مییابد و با افزایش کلر آزاد باقیمانده و اکسیژن محلول موارد مثبت باکتریهای آئروموناس و HPC کاهش مییابد و در مقادیر بالاتر از mg/L 0/2 کلر باقیمانده آزاد هیچ گونه مورد مثبتی از آئروموناس مشاهده نشد.
https://www.wwjournal.ir/article_2315_3e50e825f44fb95a4167cea85131ea23.pdf
2006-03-01
8
13
آئروموناس
HPC
شبکه توزیع آب
رشد مجدد
آلودگی آب
سینا
دو برادران
1
دانشجوی دکترای مهندسی بهداشت محیط دانشگاه علوم پزشکی تهران
AUTHOR
بیژن
بینا
bbina123@yahoo.com
2
استاد دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
LEAD_AUTHOR
بهرام
نصر اصفهانی
nasr@hlth.mui.ac.ir
3
استادیار دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
AUTHOR
1- WHO. (2002). Guidelines for drinking water quality, 2ed Ed, Geneva.
1
2- غلامی، م. (1377). میکروبیولوژی آب و فاضلاب، انتشارات حیان، چاپ اول، 98-96.
2
3- Altwegg, M. (1999). Aeromonas and plesiomonas In : Manual of clinical microbiology, Murry, P.R., Baron, E. J., and Faller, M.A., eds., 6th Ed., American Societies of Microbiology Press, USA, 509-513.
3
4- Holmbreg, S.D., Wendy, M.D., and Schell, L. (1986). “Aeromonas intestinal infections in United States.” J. Intern. med., 105, 683-689.
4
5- Janda, J.M. (1991). “Recent advances in the study of taxanomy pathogenicity and infections syndromes associated with the genus Aeromonas.” J. clin . Microbial . Rev., 4, 397-410.
5
6- Smith, H.R., and Cheasty, T. (1998). Diarrhoeal disease due to Escherichia coli and Aeromonas, In : Topley and Wilson's Microbiology and Microbial infections, Balous, A., Daerden, B., 9th Ed., Vol. 3 (Bacterial infections), from Arnold Co., London, U.K., 527-529 .
6
7- Fang, J.S., Chen., J-B, and Chen, W.J. (1999). “Hemolytic uremia syndrome in an adult male with Aeromonas hydrophila enterocolitis.” J. Nephrol Dial Transplant, 14, 439-440.
7
8- Burke, V. (1984). “Isolation of Aeromonas hydrophila from a metropolitan water supply : Seasonal correlation with clinical isolates.” J. Applied and Environmental Microbiology, 48, 361 -366.
8
9- Burke, V (1984). “Isolation of Aeromonas SPP. from an unchlorinated domestic water supply.” J. Applied and Environmental Microbiology, 48, 367-370.
9
10- World Health Organization. (2002). Drinking water quality guidelines training package, WHO, Geneva.
10
11- World Health Organization. (2002). Guidelines for recreational - water environment swimming pools space and similar recreational - water environment, Final draft for consultation WHO, Geneva.
11
12- WHO. (2003). Heterotrophic plate counts and drinking water safety, IWA Publishing, London, UK.
12
13- American Water Works Association. (1999). Waterborne pathogens, AWWA manual M 48, USA.
13
14- قنادی، م. (1383). ”معیارها و رهنمودهای تحلیل کیفیت میکروبی آب آشامیدنی. “م. آب و محیطزیست، شماره 49-48 .
14
15- World Health Organization. (1997). Guidelines for drinking water quality surveillance and control of community supplies, 2nd Ed., Vol 3, WHO, Geneva.
15
16- میرهندی، س.س.، و نیک آئین، م. (1383). میکروبیولوژی فاضلاب، چاپ اول، انتشارات دانشگاه علوم پزشکی تهران.
16
17- EPA. (2001). Method 1605 : Aeromonas in finished water by membrane filtration using Ampicillin - Dextrin Agar with vancomycin, USA.
17
18- APHA, AWWA, WEF. (1992). Standard methods for examination of water and wastewater, American Public Health Association, Washington.
18
19- ندافی، ک. یزدانبخش،ا. (1369). کنترل کیفی آب آشامیدنی در اجتماعات کوچک، چاپ اول، انتشارات جهاد دانشگاهی.
19
20- Lechevallier, M. (1982). “Aeromona Sobria in chlorinated drinking water supplies.” J. Microbial Ecology, 8, 325 – 794.
20
21- Kaye, N. Power, Laslo, A., and Nagy. (1999). “Relationship between bacterial regrowth and some physical and chemical parameters Sydney’s drinking water distribution system.” J. Water Research , 33 , 741-750 .
21
22- Lechevallier, M., Babcock, T. M., and lee, R.G. (1987). “Examination and characterization of distribution system biofilm.” J. Appl. Environ. Microbioal., 2714-2724.
22
23- Rhodes, M.W, and Kator, H. (1994). “Seasonal occurrence of mesophilic Aeromonas Spp. as a function of biotype and water quality in temperate freshwater lakes.” J. Water Research, 28, 2241-2251.
23
24- Dezuane, J. (1997). Drinking water quality, 2nd Ed., International Thomson publishing Company, USA.
24
25- Hass, C.N., Meyer, M.A., and Paller, M.S. (1983). “Microbial alternations in water distribution systems and their relationship to physical – chemical characteristics.” J. AWWA, 75, 475-481 .
25
26- Holmes, P., Niccolls, L.M., and Sartory, D.P. (1996). The Ecology of Mesophilic Aeromonas in the Acautic Environment. In : Austin, B., et al, editor, The genus microbiology, Wiley, London, 127-150 .
26
27- Edge, J.C., and Finch, P.E. (1987). “Observation on bacterial after growth in water supply distribution systems : Implications for distributions for disinfection strategies.” Journal of the Institute for Water and Environmental Management, 1, 104 – 110.
27
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی مقایسهای حذف ترکیبات تریهالومتانها (THMs) از آب آشامیدنی با استفاده از ستون آکنده زدایش با هوا و نانو فیلتراسیون
تشدید آلودگی منابع آب در دهههای اخیر، باعث افزایش غلظت آلایندههای آلی آب گردیده است. با توجه به استفاده از منابع آب سطحی به عنوان یکی از عمدهترین منابع آب آشامیدنی در کشور و کاربرد سیستمهای کلرزنی به عنوان متداولترین روش گندزدایی آب آشامیدنی، احتمال تولید محصولات جانبی ناشی از گندزدایی (DBPs) در آب تصفیه شده افزایش مییابد. تریهالومتانها (THMs) اصلیترین گروه تشکیل دهنده محصولات جانبی ناشی ازگندزدایی محسوب گردیده و میتوانند خطر بروز عوارض سوء بهداشتی در کبد، کلیه و نیز سیستم اعصاب مرکزی را افزایش دهند. در این تحقیق دو پایلوت ستون آکنده زدایش با هوا و نانو فیلتر (NF) با مدول مارپیچی طراحی و راهاندازی گردید. اثرات ناشی از تغییرات غلظت کلروفرم به عنوان ترکیب شاخص تریهالومتانها، تغییرات گذر حجمی جریان عبوری در هر دو سیستم و تأثیر فشار عبوری در پایلوت غشائی به عنوان عوامل اصلی مؤثر بر کارآیی حذف تریهالومتانها مورد مطالعه قرار گرفت. اندازهگیری غلظت کلروفرم در نمونههای آب با دستگاه گاز کروماتوگراف (GC) و آشکار ساز ربایش الکترون (ECD) انجام یافت. تجزیه و تحلیل دادهها مشخص ساخت که میان دبی جریان آب ورودی و غلظت کلروفرم با کارآیی حذف آن، رابطة آماری معنیداری وجود دارد. کارآیی حذف کلروفرم در ستون آکندة زدایش با هوا در این تحقیق بیشتر از غشاء نانوفیلتر 300 و 600 دالتون بوده است. در مجموع دامنة تغییرات کارآیی حذف برای ستون زدایش با هوا، نانوفیلتر 300 دالتون و نانوفیلتر 600 دالتون، در آب دیونیزه به ترتیب بین (82/3 تا 97/6درصد) ، (60/5 تا 87/2درصد) و(42/3 تا 67/6درصد) بوده است. لذا براساس شرایط موجود میتوان نسبت به استفاده از سیستمهای مذکور اقدام نمود.
https://www.wwjournal.ir/article_2316_84a7cbc134165b298c8375fd890d02b2.pdf
2006-03-01
14
21
تریهالومتانها
نانوفیلتراسیون
ستون آکنده زدایش با هوا
محمدتقی
صمدی
samadi@umsha.ac.ir
1
استادیار گروه بهداشت محیط دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان
LEAD_AUTHOR
سیمین
ناصری
naserise@tums.ac.ir
2
استاد گروه بهداشت محیط دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران
AUTHOR
علیرضا
مصداقینیا
3
استاد گروه بهداشت محیط دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران
AUTHOR
محمدرضا
علیزاده فرد
4
استادیار دانشکده پلیمر، دانشگاه صنعتی امیرکبیر تهران
AUTHOR
1-Frederick, W. (1998). Small systems to tackle disinfection by-products, AWWA technical reports ,
1
2- Bryant, E. (1992). Disinfection alternatives for safe drinking water, Van Nostrand Reinhold, 10-17.
2
3- Alicia, C. (2000). “DBP formation during chlorination.” J. AWWA, 92 , 76-90.
3
4- Abdel-shafy, M. (2000). “THM formation in water supply in South Bohamia.” J.Water Research, 34 , 3452-3459.
4
5- Bodzek, M. (2002). “Pressure driven membranes techniques in the treatment of water containing THMs.” J. Desalination, 147 , 101-107.
5
6- Gallard, H. (2002). “Chlorination of natural organic matter: Kinetics of chlorination and of THM formation.” J. Water Research, 36 , 65-74.
6
7- Kim Chul, H. (2005). “Characterization of natural organic matter for selection of treatment processes focused on DBPs control.” J. Water Research,39,4779-4789.
7
8- WHO. (1998). Guidelines for drinking water quality, (Chloroform), Health criteria and other supporting information, Geneva, 255-275.
8
9- مؤسسة استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران. (1376). ویژگیهای فیزیکی و شیمیایی آب آشامیدنی، چاپ پنجم.
9
10- حمیدیه ، م. (1373). ”ارزیابی کارآیی صافیهای جاذب در حذف بقایای آلاینده ها از آب آشامیدنی در نقطه مصرف. “پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه تربیت مدرس، 3-17.
10
11- دائی ، م. (1374). ”بررسی احتمال وجود تریهالومتانها در آب آشامیدنی کشور. “پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه تهران،
11
12- Mahmud, H., and Kumar, A.(2000). “A study of mass transfer in the air stripping process.” J. Membrane Sciences, 179,29-41.
12
13- Karakulski, K. (2001). “Pilot plant studies on the removal of Trihalmethanes by composite reverse osmosis membranes.” J. Desalination, 140 , 227-234.
13
14- Mitesh, R., and Noble, D. (2004). “Pervaporation air stripping process for removal of VOCs from groundwater.” J. Membrane Sciences, 241, 257-263.
14
15- Chin, A., and Berube, P.R. (2005). “Removal of disinfection by-product precursors with ozone UV advanced oxidation process.” J. Water Research, 39, 2136-2144.
15
16- Cote, P. (1993). Nanofiltration for surface water treatment, advances in water and effluent treatment, John Willy & Sons Publishers, New York.
16
ORIGINAL_ARTICLE
تصفیه پساب نساجی حاوی مواد رنگزای بازیک به روش انعقاد الکتریکی
روزانه میلیونها لیتر از پسابهای رنگی توسط صنایع نساجی تولید میشود که باعث بروز مسائل زیست محیطی شدهاند. یکی از روشهای مؤثر جهت تصفیه پسابهای صنایع رنگرزی، استفاده از روشهای الکتروشیمیایی و در رأس آنها انعقاد الکتریکی میباشد. در این روش با اعمال جریان برق به دو یا چندین الکترود فلزی (آهن یا آلومینیوم) شناور در نمونه مورد تصفیه، لختههای هیدروکسید فلزی تولید میشوند که قابلیت جذب سطحی مواد آلاینده را داشته و باعث ترسیب آنها و تصفیه فاز آبی میشوند. کار پژوهشی حاضر، مطالعه تصفیه پساب رنگی حاوی مواد رنگزای بازیک شرکت پشم و پتوی نقش جهان تبریز با استفاده از روش انعقاد الکتریکی میباشد. آزمایشها در یک راکتور ناپیوسته و با استفاده از الکترودهای آهن صورت گرفته و تأثیر دانسیته جریان الکتریکی و زمان الکترولیز به عنوان دو پارامتر مؤثر در فرآیند انعقاد الکتریکی مورد بررسی قرار گرفت. برای ارزیابی کارآیی این روش در تصفیه پساب مورد مطالعه، میزان کاهش COD و کاهش شدت رنگ پساب بعد از پایان هر بار تصفیه اندازهگیری شد. نتایج آزمایشها نشان دادند که برای 250 میلیلیتر از پساب، با اعمال دانسیته جریانهای A/m290-80 و زمان الکترولیز 8 دقیقه، تقریباً 94 درصد از شدت رنگ و 82 درصد از میزان COD پساب کاسته میشود. تحت شرایط فوق انرژی الکتریکی مورد نیاز حدود kWh/m3 1/2 و جریان مؤثر حدود 103درصد محاسبه شد.
https://www.wwjournal.ir/article_2317_2708acb9756cd9ef9fd6adb68e6973f3.pdf
2006-03-01
22
29
صنایع نساجی
مواد رنگزای بازیک
تصفیه پساب
انعقاد الکتریکی
کاهش COD
نادر
جعفرزاده
n.jafarzadeh@gmail.com
1
کارشناس ارشد شیمی کاربردی، دانشگاه تبریز
LEAD_AUTHOR
نظامالدین
دانشور
nezam_daneshvar@yahoo.com
2
استاد گروه شیمی کاربردی، دانشگاه تبریز
AUTHOR
1- تیبوت، تی.، ترجمه: دانشور، نظام الدین. (1383). اصول کنترل کیفیت آب، چاپ اول، انتشارات دانشگاه تبریز.
1
2- Yousuf, M., Mollah, A., Schennach, R., Parga, J.R., and Cocke, D.L. (2001). “Electrocoagulation (EC) – science and applications.” J. Hazard. Mater., B 84, 29–41.
2
3- Daneshvar, N., Ashassi-Sorkhabi, H., and Kasiri, M.B. (2004). “Decolorization of dye solution containing acid red 14 by electrocoagulation with a comparative investigation of different electrode connections.” J. Hazard. Mater., B 112, 55–62.
3
4- Parga, J.R., Cocke, J.L., Gomes, J.A., Kesmez, M., Irwin, G., Moreno, H., and Weir, M. (2005). “Arsenic removal via electrocoagulation from heavy metal contaminated groundwater in La Comarca Lagunera Mexico.” J. Hazard. Mater., B 124, 247–254.
4
5- Kobya, M., Can, O.T., and Bayramoglu, M. (2003). “Treatment of textile wastewaters by electrocoagulation using iron and aluminum electrodes.” J. Hazard. Mater., B 100, 163–178.
5
6- Daneshvar, N., Oladegaragoze, A., and Djafarzadeh, N. (2006). “Decolorization of basic dye solutions by electrocoagulation: Investigation of the effect of operational parameters.” J. Hazard. Mater., B 129, 116–122.
6
7- Daneshvar, N., Ashassi-Sorkhabi, H., and Tizpar, A. (2003). “Decolorization of orange II by electrocoagulation method.” J. Sep. Purif. Technol., 31, 153–162.
7
8- خسروی، ع.، و قرنجیک، ک. (1374). رنگرزی الیاف مصنوعی و استات سلولز، چاپ اول، انتشارات جهاد دانشگاهی دانشگاه امیرکبیر، 59-65.
8
9- Clesceri, L.S., Greenberg, A.E., and Trussell, R.R. (1989). Standard methods for the examination of water and wastewater, 17th Ed., APHA, 5–16.
9
ORIGINAL_ARTICLE
کاربرد عملیات اسیدکراکینگ و فرآیند فنتون در تصفیه پساب روغن زیتون
گسترش صنایع استخراج روغن از زیتون در سالهای اخیر، مسائل و مشکلات زیست محیطی بسیاری را به دنبال داشته است. پساب حاصل از عملیات استخراج روغن از زیتون به دلیل بار آلایندگی بسیار بالا (COD≈50-220 g/L, BOD≈30-100 g/L) و همچنین حضور ترکیبات فنلیک، اسیدهای چرب فرار، کتچین ها و سایر بازدارنده ها به طور طبیعی تخریب پذیر نمی باشند. در سالهای اخیر فرآیندهای اکسیداسیون پیشرفته که معطوف به تشکیل رادیکالهای فعال هیدروکسیل هستند و به منظور تخریب آلایندهها به کار میروند، مورد توجه ویژه محافل علمی، تحقیقاتی و صنعتی قرار گرفته اند. در مطالعه حاضر ترکیبی از عملیات اسیدکراکینگ در همراهی با فرآیند اکسیداسیون پیشرفته فنتون (H2O2/Fe2+) مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان میدهند عملیات اسیدکراکینگ می تواند به ترتیب 97 ، 47 ، 30 ، 63 و 57 درصد از کدورت، COD ، کل ترکیبات فنلیک، رنگ و آروماتیسیتی پساب را حذف نماید. فرآیند اکسیداسیون پیشرفته فنتون در pH=3 و در شرایط بهینه قادر است به ترتیب 57 ، 97 ، 18 و 32 درصد از COD ، کل ترکیبات فنلیک، رنگ و آروماتیسیتی پساب را حذف نماید. زمان مورد نیاز جهت تکمیل فرآیند، 4 ساعت و غلظت بهینه هیدروژن پروکساید و یونهای آهن به ترتیب 0/5 و 0/02 مولار تعیین گردید. نتایج آزمایشها نشان میدهند نوع نمک آهن و همچنین افزایش دما از 25 درجه سانتیگراد تا 35 درجه سانتیگراد تأثیر قابل توجهی در راندمان فرآیند ندارد.
https://www.wwjournal.ir/article_2318_ee2ee4ace729bb4aecc7c8d8925e5da5.pdf
2006-03-01
30
36
پساب روغن زیتون
ترکیبات فنلیک
اسیدکراکینگ
فرآیند اکسیداسیون پیشرفته
فرآیند فنتون
مجید
علیآبادی
far@aut.ac.ir
1
دانشجوی دوره کارشناسی ارشد مهندسی شیمی دانشگاه صنعتی امیرکبیر
LEAD_AUTHOR
شهرزاد
فاضل
2
عضو هیئت علمی دانشکده مهندسی شیمی دانشگاه صنعتی امیرکبیر
AUTHOR
فرزانه
وهاب زاده
3
استاد دانشکده مهندسی شیمی دانشگاه صنعتی امیرکبیر
AUTHOR
1- Feigelson, L., Muszkat, L., Bir, L., and Muszkat, K.A. (2000). “Dye photo-enhancement of TiO2-photocatalyzed degradation of organic pollutants: The organobromine herbicide bromacil.” J. Water Sci. Technol., 42 (1–2), 275-279.
1
2- Gogate, P. R., and Pandit, A. B. (2004). “A review of imperative technologies for wastewater treatment I: oxidation technologies at ambient conditions.” J. Advances in Environmental Research, 8(3-4), 501–551.
2
3- Ahmadi, M., Vahabzade, F., Mofarrah, E. , and Aliabadi , M. (2004). “Application of advanced oxidation of dephenolization of olive oil mill wastewater processing by Fenton’s reagent.” Proc., 9th National Congress of Chem.Eng, Iran, Tehran, 23-25.
3
4- Hamdi, M. (1996). “Anaerobic digestion of olive oil wastewaters.” J. Process Biochem, 31(2),105–110.
4
5- Zouari, N. (1998). “Decolourization of olive oil mill effluent by physical and chemical treatment prior to anaerobic digestion.” J. Chem. Technol. Biotechnol., 73, 297–303.
5
6- Mantzavinos, D., and Kalogerakis, N. (2005). “Treatment of olive oil mill effluents part I. organic matter degradation by chemical and biological processes-an overview.” J. Environmental International, 31, 289-295.
6
7- Kestioğlu, K., Yonar, T., and Azbar, N. (2005). “Feasibility of physico-chemical treatment and advanced oxidation processes (AOPs) as a means of pretreatment of olive mill effluent.” J. Process Biochemistry, 40, 2409 – 2416.
7
8- Balcioglu, I.A., and Arslan, I. (1997). “Treatment of textile wastewater by heterogeneous photocatalytic oxidation processes.” J. Environ. Technol., 18, 1053–9.
8
9- Wu, J., Eitaman, M.A., and Law, S.E. (1998). “Evaluation of membrane filtration and ozonation processes for treatment of reactive-dye wastewater.” J. Environ. Eng., 124, 272.
9
10- Parson, S. (2004). Advanced oxidation processes for water and wastewater treatment, 1th Ed., IWA Publishing.
10
11- Peres, J., A., Heredia, J.B.D., and Dominguez, J. R. (2004). “Integrated fenton’s reagent- coagulation/flocculation process for the treatment of Crock processing wastewater.” Journal of Hazardous Materials, B 107, 115-121.
11
12- Box, J. D. (1983). “Investigation of the Folin-Ciocalteau phenol reagent for the determination of polyphenolic substances in natural waters.” J. Water Research, 17(5), 511-525.
12
13- Gernjak, W., Maldonado, M.I., Malato, S., Caceres, J., Krutzler, T., and Glaser, A. (2003). “Degradation of polyphenolic content of olive mill wastewater (OMW) by solar photocatalysis.” Proc., 3rd International Conference on Oxidation Technologies for Water and Wastewater Treatment, Vogelphole, A., editor, 879-84.
13
14- lyssides, A., Loukasis, H., Israilides, C., Barampouti, E.M., and Mai, S. (2003). “Detoxification of olive mill wastewater using a fenton process.” Proc., 2nd European Bioremediation, Kalogerakis, N., editor, 531-4.
14
15- Rivas, F.J., Beltran, F.J., Gimeno, O., and Frades, J. (2001). “Treatment of olive mill wastewater by fenton’s reagent.” J. Agric. Food Chem., 49, 1873-1880.
15
ORIGINAL_ARTICLE
کاهش آلودگی پساب صنعتی توسط جلبک سبز(اسپیروژیر) و جلبکهای سبز- آبی (اسیلاتوریا و آنابنا)
در این تحقیـق اثر جلبکهای سبز و سبز- آبی در کاهش بار آلودگی فـاضلابهای صنعتی با استفاده از بـرکههای تثبیت مورد بررسی قرار گرفت. جهت انجام این تحقیق از سه جلبک آنابنا، اسیلاتوریا و اسپیروژیر و پساب کارخانههای روغن نباتی ناز، قند و کشتارگاه اصفهان استفاده گردید. نمونههای جلبکی، جمعآوری و خالص شده و به نمونههای فاضلاب جمع آوری شده در برکه اضافه گردید و پس از گذشت زمانهای 15، 20 و 55 روز، پارامترهای pH ، BOD5 وCOD در این فاضلابها اندازهگیری شد. تجزیه و تحلیل آماری نشان میدهد که نوع فاضلاب، جلبک، زمان ماند و اثر متقابل آنها بر کاهش BOD5 و COD در سطح یک درصد معنیدار میباشد. ولی تغییرات pH در اثر تیمارهای مختلف در همه حالات فوقالذکر معنیدار نیست. نتایج حاصل از مقایسه میانگینها نیز بیانگر این نکته است که نمونههای تیمار شده با جلبک نسبت به شاهد دارای BOD5 وCOD کمتری است که در این میان جلبکهای آنابنا و اسیلاتوریا از جلبکهای سبز-آبی نسبت به جلبک اسپیروژیر از جلبکهای سبز اثر بیشتری را نشان میدهد. با افزایش زمان ماند، پارامترهای فوقالذکر نسبت به شاهد، کاهش بیشتری نشان میدهد. مقادیر کاهشBOD5 و COD در شاهد(بدون استفاده از جلبک) قابل توجه و متأثر از زمان ماند و نوع فاضلاب بود.
https://www.wwjournal.ir/article_2319_36abbbc4ae527a00ec00faad1f1eb6af.pdf
2006-03-01
37
46
جلبک
اسپیروژیر
اسیلاتوریا
آنابنا
BOD5
COD
فاضلابهای صنعتی
اکبر
مستأجران
mostajerana@yahoo.com
1
دانشیار گروه زیستشناسی دانشگاه اصفهان
LEAD_AUTHOR
سیما
یحییآبادی
2
استاد یار گروه زیست شناسی دانشگاه آزاد فلاورجان
AUTHOR
گیتی
امتیازی
emtiazi@sci.ui.ac.ir
3
استاد گروه زیست شناسی دانشگاه اصفهان
AUTHOR
1- Cave, S. (1991). “A green revolution down at the sewer ponds.” J. Our Planet, 3,10-11.
1
2- ترکیان، ا.، موحدیان، ح.، امینی، م. م.، و سید صالحی، م. (1376).” کاربرد فرآیند UASB در کاهش بار آلودگی فاضلاب کشتارگاه اصفهان.“ م. آب و فاضلاب،22، 13-23.
2
3- فرزاد کیا، م. (1383). ”بررسی کارآیی برکههای تثبیت در تصفیه فاضلاب کشتارگاه شهر کرمانشاه.“ م. آب و فاضلاب، 51، 10-15.
3
4- محسن، ا.، و بازاری، ح. (1380). ”تصفیه بیولوژیکی فاضلاب کارخانه شیر پاستوریزه ساری با روش SBR. “ م. آب و فاضلاب، 39، 28-32.
4
5- ترابیان، ع.، و مهجوری، م. (1383). ”بررسی وضعیت فاضلابهای صنعتی- تولیدی در صنایع استان تهران. “ م. آب و فاضلاب، 50، 34-44.
5
6- ناهید، پ.، و کاظمی، ا. (1383). ”بهینه سازی فعالیت میکروارگانیسمها در تصفیه بیولوژیکی فاضلابهای نفتی پالایشگاه تهران. “ م. آب و فاضلاب، 50، 23-28.
6
7- قیصری، ع. (1380). ”تغییرات اکسیژن محلول در برکههای تثبیت اختیاری. “ م.آب و فاضلاب، 39، 33-37.
7
8- احمدی، م.، تجریشی، م.، و ابریشمچی،ا. (1384). ”مقایسه فنی و اقتصادی روشهای متداول تصفیه فاضلاب صنایع قند در ایران. “ م. آب و فاضلاب، 53، 54-61.
8
9- Oswald, W.J. (1995). “Ponds in the 21st century. ” J. Water Sci. and Technology, 31 (12), 1-8.
9
10- گلونیا، ا.ا. ترجمه قاسمی، م. (1365).استخرهای تثبیت فاضلاب، انتشارات سازمان جهانی بهداشت.
10
11- Dinges, R. (1982). Natural systems for water pollution control, Van Nostrand Reinhold, Environmental Engineering Series, New York.
11
12- دهقان، م. (1363). برکههای تثبیت در پولادشهر، کمیته تحقیقات آب و خاک اصفهان.
12
13- قیصری، ع. (1363). تاریخچه به وجود آمدن برکههای تثبیت، کمیته تحقیقات آب و فاضلاب اصفهان.
13
14- Aziz, M.A. (1993). “Industrial wastewater treatment using an activated algae reactor.”
14
J. Water Sci. and Technology, 28 (?),71-76.
15
15- Kruzic, A.P. (1994). “Natural treatment systems.” J. Water Environ. Research, 66 (?),
16
16- Lee, R.E. (1989). Phycology, 2nd Ed., Cambridge University Press.
17
17- Polprasert, C., and Sookhanick, S. (1995). “Upgrading of facultative ponds to treat a toxic organic wastewater.” J. Water Sci. and Technology, 31 (12), 201-210.
18
18- Gebhardt, J., and Nierzwicki, S. (1991). “Identification of a common cyanobacterial symbiont associated with Azolla sp. through molecular and morphological characterization of free living and symbiotic cyanobacteria.” J. APPl. Envir. Microbiology, 57 (5), 2141-2146.
19
19- Christopher, S.L., Chapman, D.j., and Kremer, B.P. (1988). Experimental phycology, Cambridge University Press.
20
20- Holt, J. G., Krieg, N.R., Sneath, P.H.A., Staley, J. T., and Williams, S.T. (1994). Bergey's manual determinative bacteriology, 9th Ed., Williams and Wilkins, Baltimore, USA.
21
21-APHA. (2005). Standard methods for the examination of water and wastewater, 21st Ed., APHA Press, Washington DC.
22
22- Reed, Sc., Crites, R.W., and Middlebrooks, E.J. (1995). Natural systems for waste management and treatment, 2nd Ed., 75-90, Mc Graw- Hill, New York.
23
23- Tarlan, E., Yetis, U., and Dilek, F.B. (2002). “Algal treatment of pulp and paper industry wastewater in SBR system.” J. Water Sci. & Technology, 45(12), 151- 158.
24
24- Tarlan, E., Dilek, F.B., and Yetis, U. (2002). “Effectiveness of algae in the treatment of a wood–based pulp and paper industry wastewater.” J. Bioresource Technology, 84(1), 1-5.
25
25- Gupta, V.K., Shirvastava, A.K., and Jain, N. (2001). “Biosorption of chromium (VI) from aqueous solutions by green algae Spirogyra Species.” J. Water Res., 35(17), 4072-85.
26
26- Qiang, Hu., Waster Hoff, P., and Vermaas, W. (2000). “Removal of nitrate from ground water by cyanobacteria: Quantitative assessment of factors influencing nitrate uptake.” J. Appl. Envir. Microbiol., 66(1), 133-139.
27
27- Mehta, S.K., and Gaur, J.P. (2001). “Removal of Ni and Cu from single and binary metal solutions by free and immobilized Chlorella Vulgaris.” European J. of protistology, 37(3), 261-271.
28
28- Vijayaraghavan, K., Raj Jepan, J., Palanivelu, K., and Velan, M. (2004). “Copper removal from aqueous solution by marine green algae Ulva reticulate.” Electronic J. of Biotechnology, 7(1), 61-71.
29
ORIGINAL_ARTICLE
مدلسازی بهرهبرداری از مخزن چند منظوره با استفاده از روش پویایی سیستم
روش پویایی سیستم، در واقع روش شبیهسازی شیءگرا و بر پایه بازخورد است که می تواند علاوه بر تشریح سیستمهای پیچیده بر اساس واقعیت، امکان دخالت مؤثر کاربر در توسعه مدل و جلب اطمینان وی را در طول فرآیند مدلسازی فراهم نماید. افزایش سرعت در توسعه مدل، قابلیت توسعه گروهی مدل، ارتباط مؤثر با نتایج و افزایش اعتماد به مدل در اثر مشارکت کاربر از مهمترین قابلیتهای این روش شبیه سازی می باشند. سادگی ایجاد تغییر در مدل و قابلیت انجام آنالیز حساسیت، این روش را از دیگر روشهای تحلیل مدلسازی جذابتر نموده است. در تحقیق حاضر مدلی به روش پویایی سیستم از حوضه زاینده رود در مرکز ایران توسعه داده شده است. این مدل شامل حوضه رودخانه، مخزن سد، دشتها، شبکه های آبیاری و آب زیر زمینی محدوده مورد نظر می باشد. سیاست بهره برداری، استفاده تلفیقی از آب سطحی و زیرزمینی است. ضریب تخصیص هر شبکه آبیاری بر اساس بازخورد ناشی از آب زیرزمینی در محدوده همان منطقه محاسبه می گردد. با توجه به نتایج مشخص گردید با ایجاد قواعد بهره برداری مناسب تر، نه تنها می توان تمامی نیازها از جمله نیاز زیست محیطی تالاب گاوخونی را تأمین نمود، بلکه می توان از افت سطح آب زیرزمینی در آینده نیز جلوگیری نمود.
https://www.wwjournal.ir/article_2320_c48f16bd0c18237dba51c1d24aea7518.pdf
2006-03-01
47
58
پویایی سیستم
بهرهبرداری از مخزن
حوضه زایندهرود
شبیه سازی
استفاده تلفیقی
ابراهیم
مومنی
emomeni@alum.sharif.edu
1
دانشجوی کارشناسی ارشد سازههای هیدرولیکی، دانشکده مهندسی عمران دانشگاه صنعتی شریف
LEAD_AUTHOR
مسعود
تجریشی
tajrishy@sharif.edu
2
دانشیار دانشکده مهندسی عمران دانشگاه صنعتی شریف
AUTHOR
احمد
ابریشمچی
ahmad.abrishamchi@gmail.com
3
استاد دانشگاه مهندسی عمران دانشگاه صنعتی شریف
AUTHOR
1- Loucks, D.P., Beek, E.V., Stedinger, J.R., Dijkman, J.P.M., and Villars, M.T. (2005). Water resources system planning and management : An Introduction to methods, models and applications, 1st Ed., UNESCO, Paris.
1
2- Loucks, D.P., Stedinger, J.R., and Haith, D.A. (1981). Water resources system planning and analysis, 1st Ed., Prentice Hall, Englewood Cliffs, New York.
2
3- Simonovic, S.P. (1992). “Reservoir systems analysis: Closing gap between theory and practice.” J. Water Resour. Plan. And Manage, 118(3), 262-280.
3
4- Keyes, A. M., and Palmer, P. N. (1993). “The role of object-oriented simulation models in the drought preparedness studies.” Proc., 20th Annu. Int. Conf., Water Resources Plan. and Manage., ASCE, Seattle, Washington, 479-482.
4
5- Fletcher, E. J. (1998). “The use of system dynamics as a decision support tool for the management of surface water resource.” First Int. Conf., New Information Technologies for Decision Making in Civil Engineering, Monteral, Canada, 909-920.
5
6- Simonovic, S.P., and Fahmy, H. (1999). “A new modeling approach for water resources policy analysis.” J. Water Resources Research, 35(1), 295-304.
6
7- Royston, C. W. J. (1999). “Use of object oriented programming in water supply system modeling.” Proc., 26th Annu. Int. Conf., Water Resources Plan. and Manage., Arizona, 6-9.
7
8- Ahmad, S., and Simonovic, S.P. (2000). “System dynamics modeling of reservoir operation for flood management.” J. Computing in Civil Engineering, 14(3), 190-198.
8
9- Ahmad, S., and Simonovic, S. P. (2000). “Analysis of economic and social impacts of flood management policies using system dynamics.” Proc., Int. Conf., American Institute of Hydrology, Atmospheric, Surface and Subsurface Hydrology and Interactions, Research Triangle Park, N.C.
9
10- Ahmad, S., and Simonovic, S. P. (2000). “Dynamic modeling of flood management policies.” Proc., 18th Int. Conf., System Dynamics Society, Sustainability in the Third Millennium, Bergen, Norway.
10
11- Teegavarapu, R. S. V., and Simonovic, S. P. (2000). “System dynamics simulation model for operation of multiple reservoirs.” Proc., 10th World Water Congress, Melbourne, Australia.
11
12- Saysel, A. K. (1999). “Dynamic simulation model for long term comprehensive environmental analysis of GAP.” PhD. Thesis, Bogazici University, Istanbul, Turkey.
12
13- Saysel, A. K., Barlas, Y., and Yenigun, O. (2002). “Environmental sustainability in an agricultural development project: A system dynamics approach.” J. Environmental Management, 64(3), 247-260.
13
14- Forrester, J. W. (1961). Industrial dynamics, Cambridge, Massachusetts Institute of Technology.
14
15- Sterman, J. D. (2000). Business dynamics: systems thinking and modeling for a complex world, McGraw-Hill, Boston.
15
16- مومنی، ا. (1384). ”مدلسازی بهره برداری از مخزن چند منظوره با استفاده از روش پویایی سیستم.“پایان نامه کارشناسی ارشد سازه های هیدرولیکی، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه صنعتی شریف.
16
17- شرکت مهندسین مشاور جاماب. (1378). گزارش طرح جامع آب حوضه زاینده رود، تهران.
17
18- Salemi, H.R., Mamanpoush, M., Miranzadeh, M., Akbari, M., Torabi, M., Toomanian, N., Murray-Rust, H., Droogers, P., Sally, H., and Gieske, A. (2000). Water management for sustainable irrigated agriculture in the Zayandehrud basin, Isfahan Province, Iran, IWMI-IAERI Research Report 1.
18
19- بی نام. (1375). ارزیابی تکمیلی آبهای سطحی در حوضه آبخیز زاینده رود، دفتر برنامه ریزی اقتصاد وزارت کشاورزی.
19
20- Morid, S. (2002). Adaptation to climate change to enhance food security and environmental quality : Zayandehrud basin, Isfahan Province,Iran, IWMI-IAERI Final Report.
20
ORIGINAL_ARTICLE
توسعه مدل تشخیص الگوی فازی به منظور ارزیابی پتانسیل فرسایشپذیری حوضهها بر مبنای روش PSIAC
در کشورهای مختلف جهان روشهای تجربی و ریاضی متعددی جهت ارزیابی و برآورد شدت فرسایش خاک و تولید رسوب مورد استفاده قرار میگیرد. از میان این روشها میتوان به روش PSIAC که بیشترین عوامل مؤثر را در محاسبه فرسایش خاک و تولید رسوب در نظر میگیرد اشاره نمود. در الگوی کمّی سازی شاخصهای PSIAC، فضای متغیرهای ورودی به محدوده هایی با مرزهای مشخص تقسیم بندی شده است. بنابراین تابع شاخص PSIAC نسبت به متغیرهای ورودی پیوسته نبوده و ممکن است با تغییر پارامترهای ورودی در فضای این محدودههای صریح، شاخص نهایی خروجی سیستم نیز دچار ناپیوستگی شود. عدم قطعیت موجود در شناخت و به تبع آن تصمیمگیری در مورد میزان فرسایشپذیری، یک عدم قطعیت مبهم و به عبارتی دیگر فازی است. در این مطالعه به ارائه یک مدل تشخیص الگوی فازی بر مبنای پارامترهای PSIAC پرداخته شده است. این سیستم دارای طبیعت پیوسته بوده و نسبت به محدوده تغییرات پارامترهای کمّی ورودی، دارای حساسیت مناسب میباشد و از لحاظ مفهومی قادر است تغییرات مذکور را در خروجی اعمال نماید. بر این اساس جهت تعیین پتانسیل فرسایشپذیری حوضه دریانچای از هر دو روش، PSIAC و تشخیص الگوی فازی بر مبنای روش PSIAC(FPR-PSIAC)، استفاده شد و نتایج حاصل با هم مقایسه گردید. بررسیها نشان میدهند هرچند روند کلی پتانسیل فرسایش پذیری حوضه در هر دو روش فوق به نتایج نزدیکی منجر می شوند، به دلیل نوع محاسبات و هموارسازی و ایجاد پیوستگی بیشتر در روش تشخیص الگوی فازی، برخی اختلافات بین نتایج این دو روش دیده میشود.
https://www.wwjournal.ir/article_2321_5beabb9d6d7524b911488d3e4f66f1e0.pdf
2006-03-01
59
71
ارزیابی پتانسیل فرسایش پذیری
روش PSIAC
تشخیص الگوی فازی
حوضه دریانچای
شاهین
فتحی ملک کیان
shahin.fathi@gmail.com
1
کارشناس ارشد سازه های هیدرولیکی، دانشگاه علم و صنعت ایران
LEAD_AUTHOR
عباس
افشار
a_afshar@iust.ac.ir
2
استاد دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه علم و صنعت ایران
AUTHOR
سید جمشید
موسوی
jamshid1_1999@yahoo.com
3
دانشیار دانشکده مهندسی عمران و محیط زیست، دانشگاه صنعتی امیرکبیر
AUTHOR
1- شیخحسنی، ح. (1374). ” تولید رسوب در واحدهای فرسایشی حوضه آبخیز سد مخزنی طالقان. “ پایاننامه کارشناسی ارشد، دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده علوم انسانی.
1
2- خدری تاژان، ب. (1382). ” کاربرد منطق فازی در اولویت بندی عملیات آبخیزداری در حوزه آبخیز شهرستانک کرج. “پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده منابع طبیعی.
2
3- Pacific Southwest Inter-Agency Committee (1968). Report on factors affecting sediment yield in the Pacific Southwest area and selection and evaluation of measures for the reduction of erosion and sediment yield, Water Management Subcommittee, Sedimentation Task Force.
3
4- PSIAC Report (2000). Sediment assessment and evaluation study for Lake Louise and Cottonwood Lake Hand, Hyde, Faulk, and Spink Counties South Dakota, United States Department of Agriculture Natural Recourses Conservation Service South Dakota in Cooperation with South Dakota. Department of Environment and Natural Resources and Hand County Conservation District.
4
5- Shouyu, C., and Guangtao, F. (2003). “A DRASTIC-based Fuzzy Pattern Recognition Methodology for Groundwater Vulnerability Evaluation.” Hydrological Sciences, 48(2), 200-211.
5
6- نیکجو، م.ر. (1374). ” ارزیابی کاربرد مدل PSIAC در برآورد فرسایش و رسوب حوزة آبخیز دریانچای.“ پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده منابع طبیعی.
6
ORIGINAL_ARTICLE
گروه بندی مکانی خشکسالی با استفاده از شاخص استاندارد بارش در استان اصفهان
تعیین پراکنش مکانی ویژگیهای خشکسالی در استان اصفهان از اهمیت خاصی در مطالعه و مدیریت خشکسالی برخوردار است. در این مطالعه با استفاده از 10 مشخصه خشکسالی که بر اساس شدت، مدت و فراوانی شاخص استاندارد بارش در 45 ایستگاه استان اصفهان استوار است و تحلیل خوشه ای این مشخصه ها، 5 گروه مکانی خشکسالی در استان اصفهان تشخیص داده شد. پراکنش مکانی این گروهها بیانگر تغییرات شدت و مدت خشکسالیها بر اساس تغییرات طول و عرض جغرافیایی استان اصفهان است.
https://www.wwjournal.ir/article_2322_b4af1accf469902ab7a0b71242a23536.pdf
2006-03-01
72
75
خشکسالی
پراکنش مکانی خشکسالی
شاخص SPI
تحلیل خوشهای
مشخصههای خشکسالی
سیدسعید
اسلامیان
prof.s.eslamian@gmail.com
1
دانشیار گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه صنعتی اصفهان
LEAD_AUTHOR
رضا
مدرس
2
کارشناس ارشد گروه بیابانزدایی دانشگاه صنعتی اصفهان
AUTHOR
سعید
سلطانی
ssoltani@cc.iut.ac.ir
3
استادیار گروه مرتع و آبخیزداری دانشگاه صنعتی اصفهان
AUTHOR
1- Thompson, S. A. (1999). Hydrology for water management, 2nd Ed., A. A. Balkema, Rotterdam.
1
2- Smith, K. (2000). Environmental hazards, assessment risk and reduction disasters, 3rd Ed., Routledge, London.
2
3- Gottschalk, L. (1985). “Hydrological regionalization of Sweden.” J. Hydrological Sciences Journal, 30(3), 65-83.
3
4- Romero, R., Summer, G., Ramis, C., and Genoves, A. (1999). “A classification of the atmospheric circulation patterns producing significant daily rainfall in the Spanish Mediterranean area.”
4
International Journal of Climatology, 19(7), 765-785.
5
5- Singh, C. V. (1999). “Principal components of Monsoon rainfall in normal, flood and drought years over India.” International Journal of Climatology, 19(3), 639-652.
6
6- Stahl, K., and Demuth, S. (1999). Methods for regional classification of stream flow drought series: Cluster analysis, Technical report to the ARIDE project, No. 1, Freiburg University Publication.
7
7- Ramos, M. C. (2001). “Divisive and hierarchical clustering techniques to analyze variability of rainfall distribution patterns in a Mediterranean rgion.” Journal of Hydrology, 57(1), 123-138.
8
8- Moron, V. (1997). “Trend, decadal and interannual variability in annual rainfall of subequatorial and tropical North Africa (1990-1994).” International Journal of Climatology, 17(5), 785-805.
9
9- Keyantash, J., and Dracup, J. A. (2002). “The quantification of drought: A evaluation of drought indices.” Bulletin of the American Meteorological Society, 38(8), 1167-1180.
10
10- Mckee, T. B., Doesken, N. J., and Kleist, J. (1993). “Drought monitoring with multiple timescales.” Preprints, 8th Conf. on Applied Climatology, Anaheim, CA, Amer. Meteor. Soc., 179-184.
11
11- Jobson, J. D. (1992). Applied multivariate data analysis, Vol. II: Categorical and multivariate methods, 2nd Ed., Springer-Verlag, New York.
12
12- SAS/STAT user’s guide; Version 8. (1999). SAS Institute Inc., Cary, NC, USA.
13
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی رسوب در مخزن سد زایندهرود با استفاده از مدلهای تجربی افزایش و کاهش سطح
احداث سد روی یک رودخانه منجر به رسوبگذاری در مخزن سد میشود. پیشبینی مقدار و نحوه توزیع رسوب برای طراحان سدها، به منظور تعیین آستانه دریچههای عمقی و آبگیر و بررسی تعادل و پایداری سد اهمیت فراوانی دارد. در این تحقیق، کارآیی مدلهای تجربی افزایش سطح و کاهش سطح در نحوه توزیع رسوب مخزن سد زایندهرود ارزیابی شد. عملیات رسوبسنجی در مخزن این سد در سالهای 1367 و 1378 صورت گرفته است. با استفاده از منحنیهای حجم ـ ارتفاع و ارتفاع ـ سطح اولیه این سد، روشهای افزایش سطح و کاهش سطح جهت برآورد توزیع رسوب در ارتفاعات مختلف به کار گرفته شد. مقایسه توزیع رسوبات تهنشین شده در سد فوق با مدلهای توزیع رسوب نشان داد که مدل کاهش سطح بورلند و میلر با کمترین خطا نسبت به سایر روشها بیشترین همخوانی را با نحوه توزیع رسوب دارد. توزیع رسوب در سالهای 1399، 1424 و 1449 پیشبینی شده است.
https://www.wwjournal.ir/article_2323_72e3d8cbe16a0cf2001fa31fea5af87b.pdf
2006-03-01
76
82
روش افزایش سطح
روش کاهش سطح
سدزایندهرود
رسوب¬گذاری
مخزن سد
سید فرهاد
موسوی
mousavi@cc.iut.ac.ir
1
استاد گروه آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه صنعتی اصفهان
LEAD_AUTHOR
منوچهر
حیدرپور
heidar@cc.iut.ac.ir
2
استادیار گروه آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه صنعتی اصفهان
AUTHOR
سعید
شعبانلو
3
دانشجوی دکتری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران
AUTHOR
1- میرباقری، س. ا. (1368). ”مطالعات تکنیکی در برآورد رسوبات حوزه آبریز. “ مجموعه مقالات، اولین کنفرانس هیدرولوژی ایران، مهاب قدس، تهران، 652-668 .
1
2- جلالیان، ا. (1373). ” فرسایش و رسوب و علل آن در حوضههای آبخیز کشور و ارائه نتایج موردی در بعضی از حوضههای آبخیز ایران.“ خلاصه مقالات، چهارمین کنگره علوم خاک ایران، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان.
2
3- Yang, C. T. (1996). Sediment transport: theory and practice, McGraw Hill, New York, 396.
3
4- کمیته رسوب طرح استانداردهای صنعت آب، (1368). ”محاسبه میزان رسوبات و چگونگی تجمع آنها در مخازن سدها. “ مجموعه مقالات، اولین کنفرانس هیدرولوژی ایران، مهاب قدس، تهران، 669-690.
4
5- موسوی، س. ف.، و صمدی بروجنی، ح. (1375). ” ارزیابی توزیع رسوب در مخازن سدهای کوچک منطقه چهارمحال و بختیاری. “ مجله آب و فاضلاب، 18، 4-13.
5
6- Annandale, G. W. (1987). Reservoir sedimentation, Development in water science, 29, Elsevier, 221
6
7- Borland, W.M., and Miller, C.R. (1971). River mechanics, Chapter, B 29: Reservoir sedimentation, H.W. Shen ,editor, Water Resources Publication, Fort Collins, Colorado, U.S.A.
7
8- قمشی، م. صدقی، ح. صدقی و بینا م. (1368). ” نحوه توزیع رسوب در مخزن و ارزیابی عمر مفید سد دز. “ مجموعه مقالات، اولین کنفرانس هیدرولوژی ایران، تهران، مهاب قدس، 821-844 .
8
9- عابدینی، م.، و طالب بیدختی، ن. (1368). ”چگونگی توزیع و کنترل رسوب در مخازن سدها. “ مجموعه مقالات اولین کنفرانس هیدرولوژی ایران، مهاب قدس، تهران، 791 –820 .
9
10- رهنمایی، د. (1374). ”رسوبگذاری در مخازن سدها. “ آب و توسعه، 3(1)، 50-58 .
10
11- تقوی، م.، و طالب بیدختی، ن. ”بررسی و کاربرد روشهای معمول و متداول رسوبگـذاری مخـازن سدهای درودزن، دز، لتیان، کرج و سفیدرود “ نشریه دانشکده فنی دانشگاه تبریز، 136، 47-59.
11
12- شعبانلو، س. (1379). ”بررسی نحوه رسوبگذاری در تعدادی از سدهای مخزنی ایران با حجمهای متفاوت. “پایاننامه کارشناسی ارشد، رشته آبیاری و زهکشی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان.
12
13- United States Bureau of Reclamation. (1962). Revision of the procedure to compute sediment distribution in large reservoirs, Sedimentation Section, Hydrology Branch.
13
14- Strand, R. I., and Pemberton, E. L. (1982). Reservoir sedimentation., U. S. Bureau of Reclamation, Denver, Colorado.
14