مهندسین مشاور طرح و تحقیقات آب و فاضلاب اصفهان
مجله آب و فاضلاب
1024-5936
2383-0905
23
3
2012
10
01
تعیین عوامل مؤثر بر نرخ شکست لولهها در شبکههای توزیع آب با استفاده از تلفیق شبکههای عصبی مصنوعی و الگوریتم ژنتیک
2
15
FA
جابر
سلطانی
استادیار، گروه مهندسی آبیاری و زهکشی، پردیس ابوریحان، دانشگاه تهران
Jsoltani45@gmail.com
محمود
محمدرضاپور طبری
استادیار گروه مهندسی عمران، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه شهرکرد
در سامانههای توزیع آب حوادث ایجاد شده در لولهها از اهمیت بالایی برخوردار است. در شکست لولهها عوامل متعددی همچون سن، قطر، جنس، شرایط اجرا و نصب، شرایط بهرهبرداری و غیره دخیل بوده و بررسیها نشان دهنده عدم جامعیت روابط ارائه شده در پیشبینی نرخ شکست لولهها است. در این تحقیق، ساختاری با استفاده از ترکیب مدلهای نوین بهینهسازی و شبیهسازی تدوین گردید. در این ساختار برای شبیهسازی نرخ شکست لولهها از شبکههای عصبی مصنوعی استفاده شد. با توجه به عدم توانایی شبکههای عصبی در مشخص نمودن تأثیر هر متغیر مستقل بر متغیر وابسته، در این تحقیق برای تعیین پارامترهای ورودی مؤثر در نرخ شکست و همچنین مناسبترین پارامترهای مرتبط با ساختار شبکه عصبی مصنوعی، از الگوریتم بهینهسازی ژنتیک با هدف ارائه ساختاری با کمترین میزان خطای شبیهسازی، استفاده گردید. متغیرهای تصمیم در این الگوریتم مشخصات شبکه عصبی و پارامترهای مؤثر بر نرخ شکست هستند. با اجرای ساختار پیشنهادی، علاوه بر پارامترهای مؤثر در شکست لوله، بهترین ساختار شبکه عصبی تعیین گردید. با استفاده از نتایج این تحقیق میتوان مناسبترین رابطه نرخ شکست لولهها را با توجه به پارامترهای تأثیرگذار بر آن استخراج نمود. نتایج این تحقیق بیانگر آن است که روش ترکیبی پیشنهادی قادر است پارامترهای بهینه و مؤثر در نرخ شکست لولهها را از میان عوامل متعدد مؤثر در شکست، استخراج کند و باعث ارتقای قابلیت و قدرت تعمیم شبکه عصبی گردد که این امر نشان دهنده کارایی بالای روش پیشنهادی در شبیهسازی روابط غیرخطی و پیچیده است.
شبکه عصبی مصنوعی,الگوریتم ژنتیک,نرخ شکست لولهها,سامانه آبرسانی
https://www.wwjournal.ir/article_1931.html
https://www.wwjournal.ir/article_1931_ea59a3e4549f6b0102e61b2df5abe367.pdf
مهندسین مشاور طرح و تحقیقات آب و فاضلاب اصفهان
مجله آب و فاضلاب
1024-5936
2383-0905
23
3
2012
10
01
آسیبپذیری آبهای زیرزمینی از آفتکشها و رتبهبندی و دستهبندی آنها(مطالعه موردی)
16
27
FA
احمد
ابریشمچی
استاد، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه صنعتی شریف، تهران
ahmad.abrishamchi@gmail.com
حمید
طاهری شهر آئینی
استادیار، دانشکده مهندسی عمران و محیط زیست، دانشگاه تربیت مدرس، تهران
hamid.taheri@modares.ac.ir
مسعود
تجریشی
دانشیار، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه صنعتی شریف، تهران
tajrishy@sharif.edu
در این تحقیق، ابتدا ضمن توصیف روشهای مختلف ارزیابی میزان آسیبپذیری آبهای زیرزمینی از آفتکشها و عدم قطعیت آنها، آسیبپذیری آبهای زیرزمینی دشت کشاورزی زیر پوشش شبکه آبیاری و زهکشی سد پاشاکلا (البرز) در استان مازندران از 7 آفتکش مختلف در شرایط متعارف مشخصات آفتکشها (t1/2 , Koc) بهروش شاخصهای پتانسیل حرکت ارزیابی شد و پهنهبندی آسیبپذیری آبهای زیرزمینی این دشت با استفاده از نرمافزار سیستم اطلاعات جغرافیایی انجام شد. سپس با توجه به عدم قطعیت مشخصات آفتکشها و کمبودهای اطلاعاتی برای استفاده از روشهای رایج تحلیل عدم قطعیت، شاخصهای پتانسیل حرکت آفتکشها در سناریوهای بدترین و بهترین شرایط از مشخصات آفتکشها محاسبه شد که بهترتیب "آسیبپذیری در بدترین شرایط" و "آسیبپذیری در بهترین شرایط" نامگذاری شدند. سپس بهکمک این شاخصهای پتانسیل حرکت، پهنهبندی آسیبپذیری مجدداً انجام شد و با نقشههای پهنهبندی اولیه با شرایط متعارف مقایسه گردید. در ادامه با توجه به مقدار منطقهای شاخصهای مختلف حرکت آفتکشها که برای سناریوهای مختلف محاسبه شدهاند، رتبهبندی آفتکشها بهروش "برنامهریزی مرکب" انجام شد و در نهایت با تلفیق نتایج بخشهای قبلی، آفتکشها به سه گروه مناسب، متوسط و نامناسب دستهبندی شدند. نتایج دستهبندیها نشان داد که از بین آفتکشهای مطالعه شده، 2,4 D Acid، Dimethoate و Fenvalerate برای منطقه مطالعاتی مناسب و Metsulfuron و Triclopyr نامناسب هستند و دیگر آفتکشهای مطالعه شده حالت بینابینی دارند.
آسیبپذیری آبهای زیرزمینی,عدم قطعیت پارامترها,آفتکشها,سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS),شاخصهای حرکت آفتکشها,برنامه ریزی مرکب,استان مازندران,رتبه بندی آفتکشها
https://www.wwjournal.ir/article_1933.html
https://www.wwjournal.ir/article_1933_dc6c9ae7bc1f5b0953a5a1fa35f8c529.pdf
مهندسین مشاور طرح و تحقیقات آب و فاضلاب اصفهان
مجله آب و فاضلاب
1024-5936
2383-0905
23
3
2012
10
01
توسعه یک مدل ریاضی بدون شرط بهمنظور طراحی شبکههای جمعآوری فاضلاب
28
39
FA
علی
حقیقی
استادیار، گروه مهندسی عمران، دانشکده مهندسی، دانشگاه شهید چمران اهواز
a.haghighi@scu.ac.ir
طراحی شبکههای جمعآوری فاضلاب شامل قیود و ضوابط فنی گستردهای میشود. این مهم، ارائه آلترناتیوهای امکانپذیر را برای طراح بسیار دشوار و زمانبر میسازد. از سوی دیگر بهمنظور ارائه یک طرح اقتصادی و یا بهتعبیری بهینهسازی شبکه مورد مطالعه، روش اعمال قیود بسیار حائز اهمیت است و دامنه کاربرد روشهای بهینهسازی را در این خصوص محدود مینماید. در تحقیق حاضر یک مدل ریاضی توأم تحلیل هیدرولیکی و طراحی بهگونهای توسعه داده شده است که همه محدودیتها و ضوابط طراحی شبکههای جمعآوری فاضلاب بهطور خودکار در آن تأمین میشوند. در اینجا یک آلترناتیو نرمال طراحی بهصورت برداری دلخواه و بدون شرط از مقادیر بین صفر و یک تعریف میگردد. این بردار نماینده قطر و شیب لولهها و موقعیت ایستگاههای پمپاژ در سیستم است. سپس مقادیر نرمال با توجه به هیدرولیک جریان و قیود مسئله کدبرداری شده و آلترناتیو طراحی اصلی بازتولید میشود. با استفاده از این مدل هر آلترناتیو ورودی امکانپذیر است و لذا مسئله طراحی شبکه کاملاً بدون شرط قابل حل خواهد بود. در انتها کاربرد مدل پیشنهادی با تعریف و تحلیل یک شبکه نسبتاً بزرگ نشان داده شد. همچنین برای نمایش سهولت و قابلیت مدل در همراهی با روشهای بهینهسازی نیز از روش شبیهسازی ذوب فلزات بهمنظور ارائه طرح اقتصادی سیستم بهره گرفته شد. نتایج نشان میدهد که هزینه ساخت شبکه و سرعت همگرایی بهینهسازی با استفاده از مدل بدون شرط پیشنهادی بهطور قابل ملاحظهای بهبود مییابد.
شبکههای جمعآوری فاضلاب,مدل بدون شرط,آلترناتیو نرمال,بهینهسازی
https://www.wwjournal.ir/article_1934.html
https://www.wwjournal.ir/article_1934_b6d656605523712cd29ca65886a6cdea.pdf
مهندسین مشاور طرح و تحقیقات آب و فاضلاب اصفهان
مجله آب و فاضلاب
1024-5936
2383-0905
23
3
2012
10
01
عملکرد سیستم تصفیه فاضلاب روستایی بهروش تالاب مصنوعی در حذف ازت و فسفر از فاضلاب (مطالعه موردی : روستای مراد تپه)
40
47
FA
حسین
سالاری
کارشناس ارشد مهندسی محیط زیست، دانشکده محیط زیست و انرژی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران، ایران
Salari 306@yahoo.com
امیرحسام
حسنی
عضو هیئت علمی، دانشکده محیط زیست و انرژی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران
مهدی
برقعی
استاد دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه صنعتی شریف، تهران
احمدرضا
یزدانبخش
دانشیار دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تهران
yazdanbakhsh@sbmu.ac.ir
حسین
رضایی
مدیر عامل شرکت آب و فاضلاب استان تهران
h.rezaie@urmia.ac.ir
استفاده از تالاب مصنوعی یکی از روشهای شناخته شده تصفیه فاضلاب است که پساب خروجی آن میتواند بدون مشکل وارد محیط زیست شده و یا در کشاورزی مورد استفاده قرار گیرد. در این تحقیق بهمنظور بررسی کارایی تالابهای مصنوعی در تصفیه فاضلاب روستایی از یک پایلوت تالاب مصنوعی با جریان زیرسطحی که پساب حاصل از سپتیک تانک موجود در منازل مسکونی را دریافت مینمود، استفاده شد. این تالاب مصنوعی در استان البرز، شهرستان کرج، روستای مراد تپه ساخته شد. پایلوت با ظرفیت 540 لیتر در شبانه روز با ورق گالوانیزه بهطول 20 متر، عمق 1 متر، و عرض 30 سانتیمتر در محل ساخته شد. ابتدا و انتهای آن بهطول 0/5 متر و عمق 0/5 متر از قلوه سنگ پر شده بود و ما بین این دو قسمت، ماسه سرند شده درشتی که تخلخل آن 0/39= α و حداکثر اندازه 10 درصد از دانههای آن2 میلیمتر با رسانندگی هیدرولیکی 1575 فوت مکعب برفوت مربع در روز (Ks) بود، ریخته شد و روی آن به ارتفاع 10 سانتیمتر خاک نباتی وجود داشت. این مطالعه از شهریور 1388 تا شهریور 1389 بهمدت یک سال بهطول انجامید.گیاه مورد استفاده در تالاب، نی معمولی با نام علمی <em>فاراگمیتس استرالیس</em> بود و پارامترهایBOD ،COD TSS،TN و TP بهصورت هفتگی و در طی مدت زمان مذکور مورد بررسی قرار گرفت. نتایج این تحقیق نشان داد که BOD فاضلاب ورودی از 31±57 میلیگرم در لیتر به 4±8 میلیگرم در لیتر در پساب خروجی، با میانگین زدایش 15±79 درصد و COD فاضلاب ورودی از 47±97 میلیگرم در لیتر به 12±24 میلیگرم در لیتر در پساب خروجی، با میانگین زدایش16±70 درصد کاهش یافت. مجموع جامدات معلق فاضلاب ورودی از 47± 40 میلیگرم در لیتر به4±5 میلیگرم در لیتر در پساب خروجی، با میانگین زدایش 16±76 درصد تقلیل یافت. میزان ازت فاضلاب ورودی (TN) از 6±13 میلیگرم در لیتر به 3±4 میلیگرم در لیتر در پساب خروجی، با میانگین زدایش 26±59 درصد و میزان فسفر فاضلاب ورودی (TP) از 7/53 میلیگرم در لیتر به 86/0 میلیگرم در لیتر در پساب خروجی، با میانگین زدایش 86 درصد کاهش یافت.
تصفیه طبیعی فاضلاب,تالاب مصنوعی,فاضلاب روستایی
https://www.wwjournal.ir/article_1935.html
https://www.wwjournal.ir/article_1935_36026442e99b8ccbd02cf8dc1d192422.pdf
مهندسین مشاور طرح و تحقیقات آب و فاضلاب اصفهان
مجله آب و فاضلاب
1024-5936
2383-0905
23
3
2012
10
01
پیشبینی خشکسالی با استفاده از الگوریتم ژنتیک و مدل ترکیبی شبکه عصبی- موجکی
48
59
FA
یوسف
حسنزاده
استاد گروه مهندسی عمران- آب، دانشکده فنی مهندسی عمران، دانشگاه تبریز
yhassanzadeh@tabrizu.ac.ir
امین
عبدی کردانی
دانشجوی دکترای مهندسی عمران- آب، دانشکده فنی مهندسی عمران، دانشگاه تبریز
احمد
فاخریفرد
دانشیار گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
خشکسالی بهعنوان یکی از مهمترین بلایای طبیعی است که ممکن است در هر رژیم آب و هوایی اتفاق بیفتد. از آنجا که وقوع خشکسالی اجتناب ناپذیر است، بنابراین شناخت آن بهمنظور مدیریت بهینه منابع آب، از اهمیت بسزایی برخوردار است. از مؤثرترین عوامل در تدوین طرحهای مقابله با خشکسالی و مدیریت آن، طراحی سیستمهای پیشبینی خشکسالی است که بتوان اثرات مخرب ناشی از آن را به حداقل رساند. به این منظور در این تحقیق برای پیشبینی خشکسالیهای آتی، از تلفیق الگوریتم ژنتیک و مدل ترکیبی شبکه عصبی-موجکی در تحلیل شاخص بارندگی استاندارد شده، استفاده گردید و در نهایت نشان داده شد که بهکارگیری روش تلفیقی مذکور در مقایسه با تلفیق الگوریتم ژنتیک و شبکه عصبی، نتایج مطلوبی را ارائه میدهد.
پیشبینی خشکسالی,شاخص بارندگی استاندارد شده,الگوریتم ژنتیک,شبکه عصبی,موجک
https://www.wwjournal.ir/article_1936.html
https://www.wwjournal.ir/article_1936_953f28d852e5ad9c18be740c3321bd77.pdf
مهندسین مشاور طرح و تحقیقات آب و فاضلاب اصفهان
مجله آب و فاضلاب
1024-5936
2383-0905
23
3
2012
10
01
تأثیر نانوذرات آهن صفر ظرفیتی بر حذف آرسنیک پنج ظرفیتی از آب آشامیدنی
60
67
FA
حامد
کوهپایهزاده
دانشآموخته کارشناسی ارشد مهندسی محیط زیست، دانشکده محیط زیست، دانشگاه تهران
hkesfahaani@gmail.com
علی
ترابیان
استاد مهندسی محیط زیست، دانشکده محیط زیست، دانشگاه تهران
atorabi@ut.ac.ir
غلامرضا
نبی بیدهندی
استاد مهندسی محیط زیست، دانشکده محیط زیست، دانشگاه تهران
نیما
حبشی
دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی محیط زیست، دانشکده محیط زیست، دانشگاه تهران
آرسنیک یکی از سمّیترین آلایندههای موجود در آبهای زیرزمینی و سطحی است که سلامت انسان و سایر موجودات زنده را به خطر میاندازد. حذف آرسنیک توسط روشهای مختلفی انجام شده است. در این تحقیق میزان حذف آرسنیک و کاهش آن با استفاده از نانوذرات آهن صفر ظرفیتی تا حد استاندارد (0/01 میلیگرم در لیتر) از آب آشامیدنی بررسی گردید. آزمایشها بر اساس روش بچ در راکتور با حجم 100 میلی لیتر آب حاوی 1 میلیگرم در لیتر آرسنیک انجام گردید. برای اختلاط بهتر و توزیع کامل نانو ذره در آب، اختلاط در دستگاه اولتراسونیک انجام شد. سپس آرسنیک توسط کاغذ صافی واتمن 0/45 میکرومتر از آب جدا گردید. میزان آرسنیک باقیمانده در آب بهوسیله دستگاه ICP با دقت سنجش As>0.01 میلیگرم در لیتر اندازهگیری شد. در این پژوهش اثر متغیرهای زمان اختلاط، pH، میزان ماده نانو ذره، مقدار ماده آرسنیک و یونهای رقیب مورد بررسی قرار گرفت. پس از انجام آزمایشهای متعدد، توانایی حذف 100 درصد 1 میلیگرم آرسنیک توسط 0/05 گرم نانو ذره آهن در مدت زمان کوتاه 8 دقیقه مشخص گردید. در دامنه pH بین 5 تا 10 توانایی حذف بالای 98 درصد آرسنیک وجود دارد. استفاده از نانو ذرات آهن برای حذف آرسنیک از آب روش سریع و مؤثری است و عوامل و شرایط متفاوت بر روی میزان درصد حذف تأثیر چندانی ندارد.
آرسنیک,نانو ذره آهن,آب,حذف
https://www.wwjournal.ir/article_1937.html
https://www.wwjournal.ir/article_1937_52c68ebddec490e744e5569174c848f6.pdf
مهندسین مشاور طرح و تحقیقات آب و فاضلاب اصفهان
مجله آب و فاضلاب
1024-5936
2383-0905
23
3
2012
10
01
بررسی ساختار هزینه فرایند عرضه آب (مطالعه موردی شرکت آب و فاضلاب شیراز)
68
77
FA
حسین
مرزبان
استادیار بخش اقتصاد، دانشگاه شیراز
لیلا
کریمی
دانشجوی دکترای علوم اقتصادی، دانشگاه شیراز
LKarimi57@yahoo.com
هدف اصلی این مقاله بررسی شاخصهای بازدهی نسبت به مقیاس و صرفههای ناشی از مقیاس که دلیلی بر وجود انحصار طبیعی است و همچنین بررسی وضعیت تغییرات تکنولوژیکی و نرخ رشد بهرهوری عوامل تولید در شرکت آب و فاضلاب شیراز بود. به این منظور از فرم تابع هزینه ترانسلاگ برای برآورد تابع هزینه فرایند عرضه آب در این شرکت استفاده شد. چارچوب تجزیه و تحلیل بر مبنای روش رگرسیونهای بهظاهر نامرتبط تکراری بود. برای براورد پارامترهای تابع هزینه از دادههای سری زمانی فصلی طی دوره زمانی 1378 تا 1385 استفاده شد. در این شرکت از چهار عامل تولید: نیروی کار، سرمایه، مواد اولیه و سایر خدمات در فرایند تولید بهره گرفته شد. نتایج حاصل از تحقیق حاکی از وجود بازدهی کاهنده نسبت به مقیاس و عدم صرفهجویی ناشی از مقیاس بود که وجود انحصار طبیعی در این شرکت را رد مینمود. شاخص پیشرفت تکنولوژی حاکی از کاهش هزینهها در نتیجه پیشرفت تکنولوژی و محاسبه شاخص رشد بهرهوری نیز نشان دهنده وجود رشد بهرهوری در طول دوره مورد مطالعه بود.
انحصار طبیعی,عرضه آب,تابع هزینه ترانسلاگ,بازدهی نسبت به مقیاس,رگرسیونهای بهظاهر نامرتبط تکراری,آب و فاضلاب شیراز
https://www.wwjournal.ir/article_1938.html
https://www.wwjournal.ir/article_1938_f67f10105068d6c13ea7307acfe8f53b.pdf
مهندسین مشاور طرح و تحقیقات آب و فاضلاب اصفهان
مجله آب و فاضلاب
1024-5936
2383-0905
23
3
2012
10
01
کاربرد فرایند فتوکاتالیستی UV/NiO در حذف رنگزای پلیآزوی مستقیم
78
84
FA
علی
اسدی
استادیار گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی زنجان، زنجان
assadi57@yahoo.com
رویا
ناطقی
کارشناس ارشد مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی زنجان
R59_Nateghi@yahoo.com
سیمین
ناصری
استاد گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران
naserise@tums.ac.ir
مهران
محمدیان
استادیار گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی زنجان، زنجان
حامد
محمدی
مربی گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشگاه علوم پزشکی زنجان، زنجان
غلامرضا
بنیادینژاد
کارشناس ارشد مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان
در این مطالعه کارایی سیستم UV/NiO بهعنوان یکی از فرایندهای اکسیداسیون پیشرفته برای حذف رنگ پلیآزوی قرمز مورد بررسی قرار گرفت. این تحقیق بهصورت پایلوت در مقیاس آزمایشگاهی و بهطور ناپیوسته راهبریگردید. پرتو فرابنفش مورد استفاده در این تحقیق توسط لامپ UV کم فشار W11 تأمین شد. تأثیر عوامل مختلف از جمله pH, زمانهای تابش مختلف، غلظتهای مختلف اکسید نیکل و غلظتهای اولیه رنگ بررسی گردیدند. نتایج آزمایش با سیستم UV/NiO نشان داد که UV به تنهایی قادر به حذف رنگ DR 80 نیست. اکسید نیکل یک کاتالیست مؤثر در حذف رنگ توسط فرایند نانوفتوکاتالیستی است. با کاهش pH ، کارایی حذف رنگ افزایش مییابد و pH بهینه برابر 4 است. در نهایت بالاترین کارایی حذف برای رنگ DR 80 با غلظت 25 و 50 میلیگرم در لیتر بهترتیب برابر 94/29 و 82/22 درصد توسط فرایند UV/NiO حاصل گردید. فرایند رنگبری توسط فرایند UV/NiO از سنتیک واکنش درجه دوم کاذب تبعیت میکند. بهطور کلی فرایند UV/NiO روش مؤثری در حذف رنگ پلیآزو DR 80 از محلولهای آبی است.
رنگ پلیآزو,فرایند نانوفتوکاتالیستی,نانو ذرات اکسید نیکل,رنگزدایی
https://www.wwjournal.ir/article_1939.html
https://www.wwjournal.ir/article_1939_0a5ddf4fe2d9560f73cd72b04429c411.pdf
مهندسین مشاور طرح و تحقیقات آب و فاضلاب اصفهان
مجله آب و فاضلاب
1024-5936
2383-0905
23
3
2012
10
01
کاربرد سیستمهای استحصال رواناب سیلابی درآبخیز شهری اراک
85
94
FA
جواد
وروانی
استادیار دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اراک
Varvani_55@yahoo.com
هادی
وروانی
دانشجوی دکترای آبیاری و زهکشی، دانشگاه رازی، کرمانشاه
مهدی
مردیان
دانشآموخته کارشناسی ارشد آبخیزداری، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
مدیریت جامع حوزههای آبخیز شهری و بهرهوری مؤثر منابع آن بهخصوص منابع آبی، نیازمند شناخت هیدرولوژی منطقه است. در این بین وقایع سیلابی آبخیزهای شهری و رواناب تولید شده در زمان سیلابها از نقطهنظر استحصال و مصارف مختلف حائز اهمیت زیادی است. در این تحقیق بهمنظور بررسی امکان استفاده از مناسبترین سیستم استحصال رواناب در زمان وقایع سیلابی آبخیز شهری اراک، با جمعآوری اطلاعات پایه از حوزههای آبخیز مشرف به شهر در ابتدا با آنالیز خوشهای مناطق همگن گروهبندی شد و در هر منطقه با استفاده از مدل بارش- رواناب SCS میزان رواناب در چند پایه زمانی و دوره بازگشت محاسبه گردید و با استفاده از تجزیه و تحلیل سلسله مراتبی و استفاده از معیارها و ضوابط کمّی و کیفی، سیستمهای مختلف استحصال آب شهری برای هر منطقه همگن تعیین گردید.
سیستم استحصال آب,سیلاب,آبخیز شهری,تجزیه و تحلیل سلسهمراتبی
https://www.wwjournal.ir/article_1940.html
https://www.wwjournal.ir/article_1940_e8d21b18552da599baea46fca024345d.pdf
مهندسین مشاور طرح و تحقیقات آب و فاضلاب اصفهان
مجله آب و فاضلاب
1024-5936
2383-0905
23
3
2012
10
01
بررسی تأثیر پرمنگنات پتاسیم بر کارایی کیتوزان در کاهش کدورت و کلیفرمهای فاضلاب
95
102
FA
رامین
نبیزاده
استادیار گروه بهداشت محیط ، دانشکده بهداشت ، دانشگاه علوم پزشکی تهران
رضا
نعمتی
عضو هیئت علمی گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت و پیراپزشکی آرادان، دانشگاه علوم پزشکی سمنان، سمنان
reza-nemati@hotmail.com
حسن
اصلانی
دانشجوی دکترای تخصصی مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران
کیتوزان بهعنوان منعقدکننده در تصفیه آب و فاضلاب نه تنها دارای عملکرد قابل مقایسهای با منعقدکنندههای رایج است بلکه بسیاری از معایب آنها را نیز ندارد. با این حال دارای خاصیت باکتریکشی ضعیفتری نسبت به آنها است. در این تحقیق اثر سینرژیستی پرمنگنات پتاسیم بهعنوان یک ماده اکسید کننده قوی، بر میزان غیرفعالسازی کلیفرمهای گوارشی و حذف کدورت توسط کیتوزان مورد بررسی قرار گرفت. نمونه فاضلاب سنتتیک با مخلوط کردن بنتونیت با آب خام و اضافه کردن محیط کشت خالص کلیفرمهای گوارشی، آماده گردید. پس از آمادهسازی نمونه سنتتیک فاضلاب و تعیین کدورت و انجام کشت میکربی برای تعیین تیتر اولیه کلیفرمهای گوارشی، دزهای مختلف کیتوزان و پرمنگنات پتاسیم بهصورت مجزا و ترکیبی طی آزمایش جار به آن تزریق گردید. سپس میزان حذف کدورت و کلیفرمهای گوارشی تعیین و مورد ارزیابی قرار گرفت. استفاده همزمان از این دو ماده باعث افزایش میزان حذف کدورت و کلیفرمهای گوارشی گردید. در بیشترین دز ترکیبی مورد استفاده (3 میلیگرم در لیتر کیتوزان و 5/1 میلیگرم در لیتر پرمنگنات پتاسیم) میزان کلیفرمهای گوارشی به کمتر از MPN/100mL 100 کاهش یافت که معادل 4 لگاریتم حذف بود. استفاده ترکیبی از پرمنگنات پتاسیم و کیتوزان در تصفیه سوم فاضلاب میتواند کیفیت میکربی پساب را تا حد بسیار بالایی افزایش دهد که این امر سبب کاهش میزان مواد گندزدا میشود و در نتیجه در مرحله گندزدایی مواد جانبی کمتری تولید خواهد شد.
کیتوزان,پرمنگنات پتاسیم,انعقاد,کدورت,کلیفرم گوارشی,فاضلاب
https://www.wwjournal.ir/article_1941.html
https://www.wwjournal.ir/article_1941_5358d1dec86de43a436cbf92b45b33e3.pdf
مهندسین مشاور طرح و تحقیقات آب و فاضلاب اصفهان
مجله آب و فاضلاب
1024-5936
2383-0905
23
3
2012
10
01
تجزیه آلاینده ارگانوفسفره تریاتیلفسفات با استفاده از نانو فتوکاتالیست دی اکسید تیتانیوم
103
111
FA
پویا
ارباب
دانش آموخته کارشناسی ارشد مهندسی عمران- محیط زیست، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه علم وصنعت ایران، تهران
محسن
سعیدی
دانشیار گروه آب و محیط زیست، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه علم وصنعت ایران، تهران
m_saeedi@iust.ac.ir
حسین
فخرایی
کارشناس انستیتو بهداشت ایمنی و محیط زیست، دانشگاه صنعتی مالک اشتر، تهران
در این تحقیق تجزیه ترکیب ارگانوفسفره تریاتیلفسفات با استفاده از نانوفتوکاتالیست دیاکسید تیتانیوم و بهکارگیری اشعه فرابنفش بررسی شد. به این منظور تأثیر پارامترهایی از قبیل غلظت آلودگی، غلظت نانوکاتالیست، pH محلول و شدت تابش فرابنفش بهترتیب در بازههای 10 تا 50 میلیگرم در لیتر، 0 تا 100 میلیگرم در لیتر، 2 تا 12 و 30 تا 90 وات بر فرایند فتوکاتالیست مورد مطالعه قرار گرفت. همچنین جذب نانوفتوکاتالیست در سطوح مختلف pH، بهکارگیری آب اکسیژنه بهجای فتوکاتالیست و مقایسه راندمان نانو دی اکسید تیتانیوم و میکرو دیاکسید تیتانیوم بررسی گردید. نتایج حاکی از آن بود که افزایش غلظت آلودگی کاهش تجزیه را در پی دارد. افزایش نانوکاتالیست در ابتدا باعث افزایش راندمان و سپس کاهش آن میگردد. با دور شدن از pH خنثی، تجزیه کاهش یافته و افزایش توان منبع تابشی افزایش تجزیه را در بر دارد. جایگزینی فتوکاتالیست بهمیزان 400 میلیگرم در لیتر با آب اکسیژنه بهمیزان 24 میلیگرم در لیتر نیز نتیجه مشابهی بهدست میدهد. همچنین جذب در محدوده بازی بیشتر بوده و راندمان ذرات نانو به مراتب بالاتر از ذرات میکرو بود.
تجزیه,تریاتیلفسفات,نانو فتوکاتالیست,جذب,آب اکسیژنه
https://www.wwjournal.ir/article_1942.html
https://www.wwjournal.ir/article_1942_f9361a111cb9175326b686f20ff89c6b.pdf
مهندسین مشاور طرح و تحقیقات آب و فاضلاب اصفهان
مجله آب و فاضلاب
1024-5936
2383-0905
23
3
2012
10
01
کارایی فرایند فوتواکسیداسیونUV/S2O82- در حذف ماده آلی رنگزای اسیدی
112
118
FA
محمد حسین
رسولیفرد
استادیار رشته شیمی کاربردی، گروه شیمی و گروه علوم محیط زیست، دانشکده علوم، دانشگاه زنجان، زنجان
m_h_rasoulifard@znu.ac.ir
سید محمد مهدی
دوستمحمدی
کارشناس ارشد شیمی کاربردی، دانشکده شیمی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد زنجان، زنجان
اعظم
حیدری
کارشناس ارشد شیمی کاربردی، گروه پزشکی مولکولی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی زنجان، زنجان
در این تحقیق بهمطالعه میزان حذف ماده آلی رنگزای قرمز اسیدی 14 مورد استفاده در صنایع نساجی از طریق فرایند فوتواکسیداسیونیUV /S2O8<sup>2-</sup> از آب آلوده پرداخته شد. تأثیر متغیرهای مؤثر بر میزان حذف از قبیل غلظت S2O8<sup>2-</sup>، Ag<sup>+</sup>، غلظت اولیه رنگزا و دما بررسی گردید. تبدیل یون پراکسیدیسولفات به رادیکال سولفات (SO4<sup>−•</sup>) در حضور کاتالیزور نقره، حرارت و نور ماوراء بنفش افزایش یافته و این رادیکال بهعنوان یک اکسنده قویتر از پراکسیدیسولفات موجب افزایش اکسایش و تخریب آلایندهها میگردد. تغییرات طیف جذبی محلول رنگزای قرمز اسیدی 14 در طی فرایند فوتواکسیداسیون مشخص نمود که پیک جذبی در طول موج بیشینه 514 نانومتر بهشدت کاهش مییابد که دلالت بر تخریب سریع رنگزای آزو و رنگزدایی از محلول دارد. نتایج این مطالعه نشان داد که فرایند اکسایش در حضور نور ماوراء بنفش و اکسیدکننده پراکسیدیسولفات میتواند انتخاب کارآمدی برای تصفیه پسابهای حاصل از صنایع نساجی باشد.
فرایندهای اکسایش پیشرفته,نور ماوراء بنفش,رنگزای قرمز اسیدی 14,پراکسیدیسولفات,UV/S2O82-,تصفیه پساب
https://www.wwjournal.ir/article_1943.html
https://www.wwjournal.ir/article_1943_77c4bd34fb159aa93b8cc700e5aeba94.pdf
مهندسین مشاور طرح و تحقیقات آب و فاضلاب اصفهان
مجله آب و فاضلاب
1024-5936
2383-0905
23
3
2012
10
01
استفاده از بیوسورفکتانت در پاکسازی کود آلی از فلزات سنگین
119
124
FA
غزاله
جهانشاه
دانشجوی دکترای زیستشناسی دارویی، دانشگاه توبینگن آلمان
qazaljahan@gmail.com
ایرج
نحوی
استاد بیوتکنولوژی، گروه زیستشناسی، دانشگاه اصفهان
i.nahvi@sci.ui.ac.ir
حنیف
خداوردی
کارشناس ارشد میکروبیولوژی، دانشگاه اصفهان
مرتضی
بارانی
کارشناس شیمی، کارخانه کمپوست اصفهان
حسین
قنواتی
دانشجوی دکترای میکروبیولوژی، دانشگاه اصفهان
ghanavati@yahoo.com
سید حمید
زرکش
دانشیار گروه زیست شناسی، دانشگاه اصفهان
بیوسورفکتانتها قادر به تشکیل کمپلکس با فلزات سنگین مانند سرب، نیکل، کادمیم و نهایتاً پاکسازی آنها از خاک هستند. در این پژوهش، یک سویه باکتری تولید کننده بیوسورفکتانت جدا شده از نمونه کود آلی کارخانه کمپوست اصفهان (جنس <em>باسیلوس</em>) و <em>سودوموناس آئروجینوزا</em> ATCC3027 بهمنظور تولید بیوسورفکتانت جداگانه در آب پنیر کشت داده شدند. مایع رویی سوسپانسیونهای میکربی برای شستشوی فلزات سنگین نمونه کود آلی کارخانه کمپوست استفاده شد. میزان کل فلزات سنگین سرب، نیکل، کروم، کادمیم، روی، مس و منگنز قبل و بعد از تیمار توسط دستگاه اسپکتروفتومتر جذب اتمی اندازهگیری شد. در نهایت مشاهده گردید متوسط میزان فلزات سنگین موجود در نمونه بعد از تیمار با مایع رویی <em>سودوموناس آئروجینوزا</em> ATCC3027 برای سرب، نیکل، کروم، کادمیم، مس، روی و منگنز بهترتیب 52، 49، 60، 33، 32،25 و 22 درصد کاهش داشت. این کاهش در مورد نمونه تیمار شده با مایع رویی سویه <em>باسیلوس</em> برای عناصر مذکور بهترتیب 45، 39، 42، 33، 40، 41 و 29 درصد است که نشان دهنده توانایی بیوسورفکتانت در جذب فلزات از ماتریکس کود است.
بیوسورفکتانت,کمپوست,فلزات سنگین,آب پنیر
https://www.wwjournal.ir/article_1944.html
https://www.wwjournal.ir/article_1944_d63425b7d14680f495208b57b19aff37.pdf
مهندسین مشاور طرح و تحقیقات آب و فاضلاب اصفهان
مجله آب و فاضلاب
1024-5936
2383-0905
23
3
2012
10
01
بررسی غلظت فلزات سنگین در ماهی بیاه در رودخانه کارون، استان خوزستان
125
133
FA
محبوبه
بهشتی
دانشجوی کارشناسی ارشد گروه شیلات واحد علوم و تحقیقات خوزستان دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز
mahboubehbeheshti20@yahoo.com
ابوالفضل
عسکری ساری
استادیار، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز
محمد
ولایت زاده
دانشجوی کارشناسی ارشد گروه شیلات، واحد علوم وتحقیقات خوزستان، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز
این تحقیق بهمنظور بررسی غلظت فلزات سنگین سرب، جیوه، کادمیم، منگنز، آهن، روی و مس در بافتهای عضله، کبد و آبشش ماهی بیاه در رودخانه کارون در استان خوزستان انجام شد. بهاین منظور نمونهبرداری در زمستان 1388 صورت پذیرفت. پس از بیومتری 72 نمونه صید شده، بافتهای عضله، کبد و آبشش جداسازی شدند. آمادهسازی و آنالیز نمونهها طبق روش استاندارد MOPPAM صورت گرفت. اندازهگیری غلظت فلزات اندامهای مورد مطالعه توسط روش هضم خشک و با کمک دستگاه جذب اتمی در آزمایشگاه انجام شد. نتایج این تحقیق نشان داد که میانگین غلظت فلزات سنگین در بافت عضله حداقل و در بافت آبشش حداکثر است. در اندامهای مختلف ماهی بیاه غلظت آهن بهترتیب بیشتر از روی، سرب، منگنز، کادمیم، مس و جیوه بود (P<0.05). بین میزان تجمع فلزات سرب، جیوه، کادمیم، آهن و مس در بافتهای عضله، کبد و آبشش یک رابطه خطی مثبت و معنیدار وجود داشت (P<0.05). روی در عضله و کبد اختلاف معنیداری نداشت، اما در عضله و کبد با آبشش اختلاف معنیداری نشان داد (P<0.05). منگنز در کبد و آبشش اختلاف معنیداری نداشت، اما در کبد و آبشش با عضله، اختلاف معنیدار بود (P<0.05).
فلزات سنگین,ماهی بیاه,کارون,استان خوزستان
https://www.wwjournal.ir/article_1945.html
https://www.wwjournal.ir/article_1945_c6000169250e05052d31d2dcc1548eb9.pdf