2024-03-29T19:08:13Z
https://www.wwjournal.ir/?_action=export&rf=summon&issue=280
مجله آب و فاضلاب
1024-5936
1024-5936
1385
17
1
استفاده از فرآیند انعقاد در بهینهسازی حذف مواد آلی طبیعی در آبهای با کدورت پایین
علیرضا
مصداقینیا
محمد
طایفه رفیعی
امیرحسین
محوی
فروغ
واعظی
در سالهای اخیر بهینهسازی فرآیند انعقاد به منظور حذف هر چه بیشتر مواد آلی طبیعی (NOM) و در نتیجه برآوردهسازی الزامات انعقاد تشدید یافته از اهمیت قابل ملاحظهای برخوردار بوده است. NOM متشکل از دو بخش ذرهای و محلول میباشد که معمولاً بخش محلول آن سهم عمدهای از تلاش جهت حذف را به خود اختصاص میدهد. حذف مواد آلی طبیعی محلول از آبهای با کدورت پایین به شرطی که توجه کافی در تشکیل لختههای میکرونی (انعقاد) و ایجاد لختههای بزرگ (لخته سازی) صورت گیرد، میتواند توسط فرآیند انعقاد حاصل گردد . این مطالعه که نتایج حاصل از یک تحقیق آزمایشگاهی در مقیاس پایلوت با هدف بهینهسازی فرآیند انعقاد را ارائه مینماید، بر روی نمونههای آب خامی که مقدار کربن آلی کل ((TOC آنها با افزودن اسید هیومیک تجاری تنظیم شده انجام گرفته و نشان میدهد که pH و کدورت چگونه میتوانند در جهت به حداکثر رساندن حذف NOM محلول تنظیم گردند. حذف NOM در دوزهای مختلف مواد منعقد کننده و درpH های مختلف با اندازهگیری TOC در آب خام و آب تصفیه شده مورد بررسی قرار گرفته است. در مورد آبهای با کدورت پایین, سایتهای ضروری هستهساز را میتوان با ایجاد کدورتهای سنتتیک مثلا" توسط خاک رس تأمین نمود. تنظیم pH اولیه به حدود 5/5 و یا افزودن خاک رس قبل از افزودن ماده منعقد کننده امکان تشکیل لختههای میکرونی را که در نهایت به یکدیگر چسبیده و لختههای بزرگی را تشکیل میدهند، در دوزهای پایین منعقد کننده فراهم میآورد.
تصفیه آب
انعقاد
مواد هیومیک
کنترل pH
تنظیم کدورت
2006
03
01
2
7
https://www.wwjournal.ir/article_2314_346a5f5d4598e953b05647ec593da53c.pdf
مجله آب و فاضلاب
1024-5936
1024-5936
1385
17
1
اثر بعضی پارامترهای فیزیکی و شیمیایی بر رشد باکتری آئروموناس و باکتریهای هتروتروف (HPC) در شبکه توزیع آب آشامیدنی اصفهان
سینا
دو برادران
بیژن
بینا
بهرام
نصر اصفهانی
آئروموناس از جمله باکتریهای بیهوازی اختیاری، گرم منفی، بدون اسپور و میلهای شکل و فرصت طلب است که میتواند باعث ایجاد عفونتهای سیستمیک، و زخم و اسهال در انسان شود. جمعیت نسبتاً بالای میکروبی در شبکههای توزیع آب آشامیدنی نه تنها از لحاظ تأثیرگذاری بر سلامت مصرف کننده مورد توجه است، بلکه تشخیص باکتری شاخص کلیفرم را نیز با خطا مواجه میکند. در این تحقیق ارتباط رشد باکتریهای هتروتروف و آئروموناس با پارامترهای pH، دما، کدورت، کلر آزاد باقیمانده و اکسیژن محلول سنجیده شد. به منظور شمارش باکتریهای آئروموناس، برای اولین بار در کشور طبق دستورالعمل 1605 EPA (2001) از محیط کشتADA-V در مرحله احتمالی و پس از قرار دادن در انکوباتور به مدت یک شب با محیط کشت نوترینت آگار از تستهای اکسیداز، تخمیر تریهالوز و تست ایندول در مرحله تأییدی استفاده شد. برای شمارش باکتریهای HPC ، از محیط R2A استفاده شد و بقیه فاکتورها نیز طبق روش استاندارد اندازهگیری شدند. نتایج نشان داد که در دما و کدورت بالاتر و pH پایینتر میزان موارد مثبت باکتریهای آئروموناس و HPC افزایش مییابد و با افزایش کلر آزاد باقیمانده و اکسیژن محلول موارد مثبت باکتریهای آئروموناس و HPC کاهش مییابد و در مقادیر بالاتر از mg/L 0/2 کلر باقیمانده آزاد هیچ گونه مورد مثبتی از آئروموناس مشاهده نشد.
آئروموناس
HPC
شبکه توزیع آب
رشد مجدد
آلودگی آب
2006
03
01
8
13
https://www.wwjournal.ir/article_2315_3e50e825f44fb95a4167cea85131ea23.pdf
مجله آب و فاضلاب
1024-5936
1024-5936
1385
17
1
بررسی مقایسهای حذف ترکیبات تریهالومتانها (THMs) از آب آشامیدنی با استفاده از ستون آکنده زدایش با هوا و نانو فیلتراسیون
محمدتقی
صمدی
سیمین
ناصری
علیرضا
مصداقینیا
محمدرضا
علیزاده فرد
تشدید آلودگی منابع آب در دهههای اخیر، باعث افزایش غلظت آلایندههای آلی آب گردیده است. با توجه به استفاده از منابع آب سطحی به عنوان یکی از عمدهترین منابع آب آشامیدنی در کشور و کاربرد سیستمهای کلرزنی به عنوان متداولترین روش گندزدایی آب آشامیدنی، احتمال تولید محصولات جانبی ناشی از گندزدایی (DBPs) در آب تصفیه شده افزایش مییابد. تریهالومتانها (THMs) اصلیترین گروه تشکیل دهنده محصولات جانبی ناشی ازگندزدایی محسوب گردیده و میتوانند خطر بروز عوارض سوء بهداشتی در کبد، کلیه و نیز سیستم اعصاب مرکزی را افزایش دهند. در این تحقیق دو پایلوت ستون آکنده زدایش با هوا و نانو فیلتر (NF) با مدول مارپیچی طراحی و راهاندازی گردید. اثرات ناشی از تغییرات غلظت کلروفرم به عنوان ترکیب شاخص تریهالومتانها، تغییرات گذر حجمی جریان عبوری در هر دو سیستم و تأثیر فشار عبوری در پایلوت غشائی به عنوان عوامل اصلی مؤثر بر کارآیی حذف تریهالومتانها مورد مطالعه قرار گرفت. اندازهگیری غلظت کلروفرم در نمونههای آب با دستگاه گاز کروماتوگراف (GC) و آشکار ساز ربایش الکترون (ECD) انجام یافت. تجزیه و تحلیل دادهها مشخص ساخت که میان دبی جریان آب ورودی و غلظت کلروفرم با کارآیی حذف آن، رابطة آماری معنیداری وجود دارد. کارآیی حذف کلروفرم در ستون آکندة زدایش با هوا در این تحقیق بیشتر از غشاء نانوفیلتر 300 و 600 دالتون بوده است. در مجموع دامنة تغییرات کارآیی حذف برای ستون زدایش با هوا، نانوفیلتر 300 دالتون و نانوفیلتر 600 دالتون، در آب دیونیزه به ترتیب بین (82/3 تا 97/6درصد) ، (60/5 تا 87/2درصد) و(42/3 تا 67/6درصد) بوده است. لذا براساس شرایط موجود میتوان نسبت به استفاده از سیستمهای مذکور اقدام نمود.
تریهالومتانها
نانوفیلتراسیون
ستون آکنده زدایش با هوا
2006
03
01
14
21
https://www.wwjournal.ir/article_2316_84a7cbc134165b298c8375fd890d02b2.pdf
مجله آب و فاضلاب
1024-5936
1024-5936
1385
17
1
تصفیه پساب نساجی حاوی مواد رنگزای بازیک به روش انعقاد الکتریکی
نادر
جعفرزاده
نظامالدین
دانشور
روزانه میلیونها لیتر از پسابهای رنگی توسط صنایع نساجی تولید میشود که باعث بروز مسائل زیست محیطی شدهاند. یکی از روشهای مؤثر جهت تصفیه پسابهای صنایع رنگرزی، استفاده از روشهای الکتروشیمیایی و در رأس آنها انعقاد الکتریکی میباشد. در این روش با اعمال جریان برق به دو یا چندین الکترود فلزی (آهن یا آلومینیوم) شناور در نمونه مورد تصفیه، لختههای هیدروکسید فلزی تولید میشوند که قابلیت جذب سطحی مواد آلاینده را داشته و باعث ترسیب آنها و تصفیه فاز آبی میشوند. کار پژوهشی حاضر، مطالعه تصفیه پساب رنگی حاوی مواد رنگزای بازیک شرکت پشم و پتوی نقش جهان تبریز با استفاده از روش انعقاد الکتریکی میباشد. آزمایشها در یک راکتور ناپیوسته و با استفاده از الکترودهای آهن صورت گرفته و تأثیر دانسیته جریان الکتریکی و زمان الکترولیز به عنوان دو پارامتر مؤثر در فرآیند انعقاد الکتریکی مورد بررسی قرار گرفت. برای ارزیابی کارآیی این روش در تصفیه پساب مورد مطالعه، میزان کاهش COD و کاهش شدت رنگ پساب بعد از پایان هر بار تصفیه اندازهگیری شد. نتایج آزمایشها نشان دادند که برای 250 میلیلیتر از پساب، با اعمال دانسیته جریانهای A/m290-80 و زمان الکترولیز 8 دقیقه، تقریباً 94 درصد از شدت رنگ و 82 درصد از میزان COD پساب کاسته میشود. تحت شرایط فوق انرژی الکتریکی مورد نیاز حدود kWh/m3 1/2 و جریان مؤثر حدود 103درصد محاسبه شد.
صنایع نساجی
مواد رنگزای بازیک
تصفیه پساب
انعقاد الکتریکی
کاهش COD
2006
03
01
22
29
https://www.wwjournal.ir/article_2317_2708acb9756cd9ef9fd6adb68e6973f3.pdf
مجله آب و فاضلاب
1024-5936
1024-5936
1385
17
1
کاربرد عملیات اسیدکراکینگ و فرآیند فنتون در تصفیه پساب روغن زیتون
مجید
علیآبادی
شهرزاد
فاضل
فرزانه
وهاب زاده
گسترش صنایع استخراج روغن از زیتون در سالهای اخیر، مسائل و مشکلات زیست محیطی بسیاری را به دنبال داشته است. پساب حاصل از عملیات استخراج روغن از زیتون به دلیل بار آلایندگی بسیار بالا (COD≈50-220 g/L, BOD≈30-100 g/L) و همچنین حضور ترکیبات فنلیک، اسیدهای چرب فرار، کتچین ها و سایر بازدارنده ها به طور طبیعی تخریب پذیر نمی باشند. در سالهای اخیر فرآیندهای اکسیداسیون پیشرفته که معطوف به تشکیل رادیکالهای فعال هیدروکسیل هستند و به منظور تخریب آلایندهها به کار میروند، مورد توجه ویژه محافل علمی، تحقیقاتی و صنعتی قرار گرفته اند. در مطالعه حاضر ترکیبی از عملیات اسیدکراکینگ در همراهی با فرآیند اکسیداسیون پیشرفته فنتون (H2O2/Fe2+) مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان میدهند عملیات اسیدکراکینگ می تواند به ترتیب 97 ، 47 ، 30 ، 63 و 57 درصد از کدورت، COD ، کل ترکیبات فنلیک، رنگ و آروماتیسیتی پساب را حذف نماید. فرآیند اکسیداسیون پیشرفته فنتون در pH=3 و در شرایط بهینه قادر است به ترتیب 57 ، 97 ، 18 و 32 درصد از COD ، کل ترکیبات فنلیک، رنگ و آروماتیسیتی پساب را حذف نماید. زمان مورد نیاز جهت تکمیل فرآیند، 4 ساعت و غلظت بهینه هیدروژن پروکساید و یونهای آهن به ترتیب 0/5 و 0/02 مولار تعیین گردید. نتایج آزمایشها نشان میدهند نوع نمک آهن و همچنین افزایش دما از 25 درجه سانتیگراد تا 35 درجه سانتیگراد تأثیر قابل توجهی در راندمان فرآیند ندارد.
پساب روغن زیتون
ترکیبات فنلیک
اسیدکراکینگ
فرآیند اکسیداسیون پیشرفته
فرآیند فنتون
2006
03
01
30
36
https://www.wwjournal.ir/article_2318_ee2ee4ace729bb4aecc7c8d8925e5da5.pdf
مجله آب و فاضلاب
1024-5936
1024-5936
1385
17
1
کاهش آلودگی پساب صنعتی توسط جلبک سبز(اسپیروژیر) و جلبکهای سبز- آبی (اسیلاتوریا و آنابنا)
اکبر
مستأجران
سیما
یحییآبادی
گیتی
امتیازی
در این تحقیـق اثر جلبکهای سبز و سبز- آبی در کاهش بار آلودگی فـاضلابهای صنعتی با استفاده از بـرکههای تثبیت مورد بررسی قرار گرفت. جهت انجام این تحقیق از سه جلبک آنابنا، اسیلاتوریا و اسپیروژیر و پساب کارخانههای روغن نباتی ناز، قند و کشتارگاه اصفهان استفاده گردید. نمونههای جلبکی، جمعآوری و خالص شده و به نمونههای فاضلاب جمع آوری شده در برکه اضافه گردید و پس از گذشت زمانهای 15، 20 و 55 روز، پارامترهای pH ، BOD5 وCOD در این فاضلابها اندازهگیری شد. تجزیه و تحلیل آماری نشان میدهد که نوع فاضلاب، جلبک، زمان ماند و اثر متقابل آنها بر کاهش BOD5 و COD در سطح یک درصد معنیدار میباشد. ولی تغییرات pH در اثر تیمارهای مختلف در همه حالات فوقالذکر معنیدار نیست. نتایج حاصل از مقایسه میانگینها نیز بیانگر این نکته است که نمونههای تیمار شده با جلبک نسبت به شاهد دارای BOD5 وCOD کمتری است که در این میان جلبکهای آنابنا و اسیلاتوریا از جلبکهای سبز-آبی نسبت به جلبک اسپیروژیر از جلبکهای سبز اثر بیشتری را نشان میدهد. با افزایش زمان ماند، پارامترهای فوقالذکر نسبت به شاهد، کاهش بیشتری نشان میدهد. مقادیر کاهشBOD5 و COD در شاهد(بدون استفاده از جلبک) قابل توجه و متأثر از زمان ماند و نوع فاضلاب بود.
جلبک
اسپیروژیر
اسیلاتوریا
آنابنا
BOD5
COD
فاضلابهای صنعتی
2006
03
01
37
46
https://www.wwjournal.ir/article_2319_36abbbc4ae527a00ec00faad1f1eb6af.pdf
مجله آب و فاضلاب
1024-5936
1024-5936
1385
17
1
مدلسازی بهرهبرداری از مخزن چند منظوره با استفاده از روش پویایی سیستم
ابراهیم
مومنی
مسعود
تجریشی
احمد
ابریشمچی
روش پویایی سیستم، در واقع روش شبیهسازی شیءگرا و بر پایه بازخورد است که می تواند علاوه بر تشریح سیستمهای پیچیده بر اساس واقعیت، امکان دخالت مؤثر کاربر در توسعه مدل و جلب اطمینان وی را در طول فرآیند مدلسازی فراهم نماید. افزایش سرعت در توسعه مدل، قابلیت توسعه گروهی مدل، ارتباط مؤثر با نتایج و افزایش اعتماد به مدل در اثر مشارکت کاربر از مهمترین قابلیتهای این روش شبیه سازی می باشند. سادگی ایجاد تغییر در مدل و قابلیت انجام آنالیز حساسیت، این روش را از دیگر روشهای تحلیل مدلسازی جذابتر نموده است. در تحقیق حاضر مدلی به روش پویایی سیستم از حوضه زاینده رود در مرکز ایران توسعه داده شده است. این مدل شامل حوضه رودخانه، مخزن سد، دشتها، شبکه های آبیاری و آب زیر زمینی محدوده مورد نظر می باشد. سیاست بهره برداری، استفاده تلفیقی از آب سطحی و زیرزمینی است. ضریب تخصیص هر شبکه آبیاری بر اساس بازخورد ناشی از آب زیرزمینی در محدوده همان منطقه محاسبه می گردد. با توجه به نتایج مشخص گردید با ایجاد قواعد بهره برداری مناسب تر، نه تنها می توان تمامی نیازها از جمله نیاز زیست محیطی تالاب گاوخونی را تأمین نمود، بلکه می توان از افت سطح آب زیرزمینی در آینده نیز جلوگیری نمود.
پویایی سیستم
بهرهبرداری از مخزن
حوضه زایندهرود
شبیه سازی
استفاده تلفیقی
2006
03
01
47
58
https://www.wwjournal.ir/article_2320_c48f16bd0c18237dba51c1d24aea7518.pdf
مجله آب و فاضلاب
1024-5936
1024-5936
1385
17
1
توسعه مدل تشخیص الگوی فازی به منظور ارزیابی پتانسیل فرسایشپذیری حوضهها بر مبنای روش PSIAC
شاهین
فتحی ملک کیان
عباس
افشار
سید جمشید
موسوی
در کشورهای مختلف جهان روشهای تجربی و ریاضی متعددی جهت ارزیابی و برآورد شدت فرسایش خاک و تولید رسوب مورد استفاده قرار میگیرد. از میان این روشها میتوان به روش PSIAC که بیشترین عوامل مؤثر را در محاسبه فرسایش خاک و تولید رسوب در نظر میگیرد اشاره نمود. در الگوی کمّی سازی شاخصهای PSIAC، فضای متغیرهای ورودی به محدوده هایی با مرزهای مشخص تقسیم بندی شده است. بنابراین تابع شاخص PSIAC نسبت به متغیرهای ورودی پیوسته نبوده و ممکن است با تغییر پارامترهای ورودی در فضای این محدودههای صریح، شاخص نهایی خروجی سیستم نیز دچار ناپیوستگی شود. عدم قطعیت موجود در شناخت و به تبع آن تصمیمگیری در مورد میزان فرسایشپذیری، یک عدم قطعیت مبهم و به عبارتی دیگر فازی است. در این مطالعه به ارائه یک مدل تشخیص الگوی فازی بر مبنای پارامترهای PSIAC پرداخته شده است. این سیستم دارای طبیعت پیوسته بوده و نسبت به محدوده تغییرات پارامترهای کمّی ورودی، دارای حساسیت مناسب میباشد و از لحاظ مفهومی قادر است تغییرات مذکور را در خروجی اعمال نماید. بر این اساس جهت تعیین پتانسیل فرسایشپذیری حوضه دریانچای از هر دو روش، PSIAC و تشخیص الگوی فازی بر مبنای روش PSIAC(FPR-PSIAC)، استفاده شد و نتایج حاصل با هم مقایسه گردید. بررسیها نشان میدهند هرچند روند کلی پتانسیل فرسایش پذیری حوضه در هر دو روش فوق به نتایج نزدیکی منجر می شوند، به دلیل نوع محاسبات و هموارسازی و ایجاد پیوستگی بیشتر در روش تشخیص الگوی فازی، برخی اختلافات بین نتایج این دو روش دیده میشود.
ارزیابی پتانسیل فرسایش پذیری
روش PSIAC
تشخیص الگوی فازی
حوضه دریانچای
2006
03
01
59
71
https://www.wwjournal.ir/article_2321_5beabb9d6d7524b911488d3e4f66f1e0.pdf
مجله آب و فاضلاب
1024-5936
1024-5936
1385
17
1
گروه بندی مکانی خشکسالی با استفاده از شاخص استاندارد بارش در استان اصفهان
سیدسعید
اسلامیان
رضا
مدرس
سعید
سلطانی
تعیین پراکنش مکانی ویژگیهای خشکسالی در استان اصفهان از اهمیت خاصی در مطالعه و مدیریت خشکسالی برخوردار است. در این مطالعه با استفاده از 10 مشخصه خشکسالی که بر اساس شدت، مدت و فراوانی شاخص استاندارد بارش در 45 ایستگاه استان اصفهان استوار است و تحلیل خوشه ای این مشخصه ها، 5 گروه مکانی خشکسالی در استان اصفهان تشخیص داده شد. پراکنش مکانی این گروهها بیانگر تغییرات شدت و مدت خشکسالیها بر اساس تغییرات طول و عرض جغرافیایی استان اصفهان است.
خشکسالی
پراکنش مکانی خشکسالی
شاخص SPI
تحلیل خوشهای
مشخصههای خشکسالی
2006
03
01
72
75
https://www.wwjournal.ir/article_2322_b4af1accf469902ab7a0b71242a23536.pdf
مجله آب و فاضلاب
1024-5936
1024-5936
1385
17
1
بررسی رسوب در مخزن سد زایندهرود با استفاده از مدلهای تجربی افزایش و کاهش سطح
سید فرهاد
موسوی
منوچهر
حیدرپور
سعید
شعبانلو
احداث سد روی یک رودخانه منجر به رسوبگذاری در مخزن سد میشود. پیشبینی مقدار و نحوه توزیع رسوب برای طراحان سدها، به منظور تعیین آستانه دریچههای عمقی و آبگیر و بررسی تعادل و پایداری سد اهمیت فراوانی دارد. در این تحقیق، کارآیی مدلهای تجربی افزایش سطح و کاهش سطح در نحوه توزیع رسوب مخزن سد زایندهرود ارزیابی شد. عملیات رسوبسنجی در مخزن این سد در سالهای 1367 و 1378 صورت گرفته است. با استفاده از منحنیهای حجم ـ ارتفاع و ارتفاع ـ سطح اولیه این سد، روشهای افزایش سطح و کاهش سطح جهت برآورد توزیع رسوب در ارتفاعات مختلف به کار گرفته شد. مقایسه توزیع رسوبات تهنشین شده در سد فوق با مدلهای توزیع رسوب نشان داد که مدل کاهش سطح بورلند و میلر با کمترین خطا نسبت به سایر روشها بیشترین همخوانی را با نحوه توزیع رسوب دارد. توزیع رسوب در سالهای 1399، 1424 و 1449 پیشبینی شده است.
روش افزایش سطح
روش کاهش سطح
سدزایندهرود
رسوب¬گذاری
مخزن سد
2006
03
01
76
82
https://www.wwjournal.ir/article_2323_72e3d8cbe16a0cf2001fa31fea5af87b.pdf