2024-03-28T13:07:47Z
https://www.wwjournal.ir/?_action=export&rf=summon&issue=281
مجله آب و فاضلاب
1024-5936
1024-5936
1385
17
2
بررسی اثر پیش ازنزنی بر حذف کربن آلی کل در تصفیه آبهای سطحی
علی
ترابیان
علیاصغر
قدیمخانی
عبدا...
رشیدی مهرآبادی
مهری
شکوهی هرندی
رسول
جانبگلو
در تصفیه آب شرب، پیش ازنزنی اغلب برای کنترل میکرو ارگانیسمها و مواد مولد طعم و بو به کار میرود که میتواند با پیشاکسیداسیون و جذب، باعث حذف مواد آلی شود. در این تحقیق با به کار بردن ماده آلی هیومیک صنعتی و طبیعی، اثر پیش ازنزنی به عنوان کمک منعقدکننده برای حذف کربن آلی کل بررسی شد. مطالعات به صورت آزمایشگاهی و آزمایش جار با pH متغیر، دوز متغیر منعقدکننده و غلظتهای متفاوت کربن آلی کل (TOC) یعنی 4، 8 و 12 میلیگرم در لیتر انجام شد. همچنین دوز بهینه پیش ازنزنی تعیین گردید. نتایج نشان دادند که پیش ازنزنی بسته به غلظت TOC ورودی آبهای سطحی میتواند باعث بهبود انعقاد و لختهسازی شود. وقتی که کلرور فریک به عنوان منعقدکننده استفاده شد، پیش ازنزنی باعث کاهش کدورت و TOC آب تهنشینی در شرایط آزمایش گردید. همچنین نتایج نشان داد که پیش ازنزنی درTOC پایین (4 میلیگرم در لیتر) نسبت به TOC بالا (12میلیگرم در لیتر) بهتر عمل میکند. وقتی که از کلرور فریک به عنوان منعقدکننده استفاده گردید، دوز منعقدکننده مورد نیاز با افزایش TOC افزایش یافت. همچنین دوز خاص پیش ازنزنی تقریبا 0/5 میلیگرم بر هر میلیگرم TOC (که در تحقیق مقادیر 2، 4/5 و 5/5 میلیگرم در لیتر به کار برده شد) به حذف TOC کمک کرد. در نهایت با توجه به اینکه اثر پیش ازنزنی بر واکنشهای منعقدکننده- ذرات- مواد آلی طبیعی پیچیده است، اثر پیش ازنزنی به عنوان منعقدکننده نمیتواند مشابه کاربرد اولیه آنها (پیشگندزدایی) مورد توجه قرار گیرد.
پیش ازنزنی
TOC
منعقدکننده
کدورت
آبهای سطحی
پیشاکسیداسیون
2006
06
01
2
9
https://www.wwjournal.ir/article_2305_2c201a29d61d1d9cc3d8bac8ae897857.pdf
مجله آب و فاضلاب
1024-5936
1024-5936
1385
17
2
نگهداری و تعمیرات پیشگویانه در ایستگاههای پمپاژ آب
مهدی
بهزاد
علی
قاسمی
علیرضا
ابراهیمی
عباس
روحانی بسطامی
این مقاله به بررسی روش نگهداری و تعمیرات پیشگویانه و کنترل شرایط در مورد ایستگاههای پمپاژ آب میپردازد. روش کار، اندازهگیری ارتعاشات در محلهای مناسب و بررسی روند این ارتعاشات و طیفهای فرکانسی آنهاست. با استفاده از روند ارتعاشات، بروز عیب در ماشینآلات قابل تشخیص است. طیفهای فرکانسی به دست آمده نیز گویای نوع عیب به وجود آمده هستند. در این مقاله نتایج عملی پیادهسازی چنین سیستمی در یکی از ایستگاههای پمپاژ آب تهران ارائه گردیده است. با استفاده از این روش، عیوب موجود، قبل از رسیدن به حالت بحرانی تشخیص داده شده و تعمیرات لازم بر روی ماشینآلات انجام میشود. استفاده از سیگنالهای ارتعاشی در تعیین وضعیت و عیبیابی الکتروپمپهای شرکت آب و فاضلاب استان تهران برای اولین بار به صورت پایلوت آغاز شده و با توجه به نتایج مثبت آن، میتوان به تعمیم آن در سایر شرکتها پرداخت.
نگهداری و تعمیرات پیشگویانه
ارتعاشات
عیبیابی
وضعیتسنجی
الکتروپمپ
2006
06
01
10
18
https://www.wwjournal.ir/article_2306_e13c9f34d2e6e4d8b00da182550426ca.pdf
مجله آب و فاضلاب
1024-5936
1024-5936
1385
17
2
کاربرد مدل WSBM در حوضه آبریز زایندهرود (اصفهان)
حمیدرضا
سالمی
منوچهر
ترابی
شهرام
اشرفی
ایران مانند اکثر مناطق دنیا، با مشکل کمبود آب و بحران شوری به عنوان دو عامل محدود کننده آبیاری پایدار روبروست. از این رو، مدلWSBM به منظور به کارگیری تفکر جامع استفاده از منابع آب (دیدگاه حوضهای) و تجزیه و تحلیل سریع فرآیند تأثیر متقابل آب و نمک، تهیه گردید. در مرحله اول اقدام به واسنجی مدل برای دوره آماری 98-1988 شد و سپس با استفاده از آمار، منابع آب در زمان حال و گذشته مورد آزمایش قرار گرفت. علیرغم سادگی این مدل، مقادیر جریان مشاهداتی و شبیه سازی شده به هم نزدیک بودند که این موضوع نشانگر قابلیت و کارآیی مدل برای آزمایش سناریوهای مختلف بود. اولین سناریو، بررسی تأثیر افزایش آب تخصیصی به اصفهان بزرگ در کل حوضه بود. از نظر میزان کمّی آب در حوضه، این افزایش قابل چشمپوشی بود، زیرا میزان مصرف آب شرب و بهداشتی، درصد زیادی از کل آب مصرفی حوضه را به خود اختصاص نمیدهد. از سوی دیگر میزان آب برگشتی در این بخش، بالاست. دومین سناریو، انتقال آب از حوضههای مجاور، به درة زایندهرود به منظور تأمین آب مورد نیاز شبکه آبیاری جدیدالاحداث رودشتین بود. اگر کاهش کیفیت آب رودخانه مشکل ساز نبود، افزایش آب خروجی از سد محدودیت نمیداشت. نتایج حاکی از آن بود که به منظور حفظ کیفیت آب در سطح شوری 2 دسی زیمنس بر متر، دبی متوسط رودخانه باید از 52 مترمکعب بر ثانیه به 64 مترمکعب بر ثانیه افزایش یافته و حداکثر نیاز آبی در فصل آبیاری از 85 مترمکعب بر ثانیه به 112 مترمکعب بر ثانیه برسد. در پایان میتوان چنین نتیجه گرفت که روش اتخاذ شده و مدل تهیه شده برای تجزیه و تحلیل سریع و روشن شرایط گذشته، حال و آینده در خصوص مسائل آب و شوری، خشکسالیهای اخیر در سطح حوضه و اجرای سناریوهای محتمل مفید میباشد.
آبیاری
شوری
مقیاس حوضه آبریز
مدل شبیه سازی
2006
06
01
19
31
https://www.wwjournal.ir/article_2307_f6367bdf233e2b13cf18898b7e4f8731.pdf
مجله آب و فاضلاب
1024-5936
1024-5936
1385
17
2
بررسی امکان تجزیه فتوکاتالیستی فنل با استفاده از فرآیند UV / TiO2
علیرضا
رحمانی
عالیه
عنایتی موفق
فنل یکی از ترکیبات آروماتیک بوده که به دلیل سمّیت بالا و حضور آن در پسابهای صنایع، بایستی نسبت به حذف آن و جلوگیری از آلودگی آبهای پذیرنده اقدام نمود. در حال حاضر این ترکیب با استفاده از فرآیندهای کربن فعال و بیولوژیکی حذف میشود. هدف اصلی در این تحقیق بررسی امکان تجزیه فتوکاتالیزوری فنل با استفاده از فرآیند UV / TiO2 و تبدیل آن به مواد پایدار نظیر آب و دی اکسید کربن میباشد. در این تحقیق محلول فنل با غلظت 50 میلیگرم در لیتر در مراحل جداگانه در مجاورت هوا، اشعه فرابنفش و دی اکسید تیتانیوم و ترکیبی از هر سه مورد فوق قرار گرفت و تأثیر زمان مجاورت، pH و مقدار دی اکسید تیتانیوم مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از آزمایشها نشان داد که در بین فرآیندهای مورد مطالعة حذف فنل, فرآیند ترکیبی هوادهی, اشعه فرابنفش همراه با دی اکسید تیتانیوم دارای بالاترین راندمان نسبت به سایر فرآیندها میباشد. این نتایج همچنین نشان داد که افزایش pH باعث افزایش راندمان حذف فنل میگردد. بالاترین راندمان، در pH برابر 11, زمان تماس نُه ساعت تابش UV و 0/1 گرم دی اکسید تیتانیم، در حدود 83 درصد به دست آمد. همچنین مشخص گردید که راندمان حذف فنل بعد از سه ساعت در pH فوق تنها نُه درصد کمتر میباشد. با توجه به امکان بازیافت دی اکسید تیتانیوم از فرآیند, هزینه پایین و راندمان نسبتا بالا، استفاده از روش فوق را میتوان برای تصفیه پسابهای حاوی فنل توصیه نمود.
فنل
اشعه UV
دی اکسید تیتانیوم
فتوکاتالیست
2006
06
01
32
37
https://www.wwjournal.ir/article_2308_7091b09b0030453824f9cfd99500fdab.pdf
مجله آب و فاضلاب
1024-5936
1024-5936
1385
17
2
تصفیه هیدروکربورهای نفتی با بیوراکتورهای غشایی در مقیاس آزمایشگاهی
منوچهر
وثوقی
پریوش
مصلحی مصلحآبادی
فرود
نوروزی
فناوری بیوراکتور غشایی (MBR) میتواند به عنوان فرآیندی یک مرحلهای برای تصفیه انواع فاضلابها به کار گرفته شود و پسابی با کیفیت نسبتاً خوب و مناسب، برای استفاده مجدد تولید نماید. در این تحقیق قابلیت کاربرد فرآیند MBR در فاضلابهای نفتی مورد بررسی قرار گرفته است. غشای مورد استفاده یک غشای میکروفیلتراسیون لولهای بود که برای جداسازی و برگشت دادن بیوماس، مواد جامد سوسپانسه و مولکولهای سنگین خروجی از بیوراکتور به کار رفت. دمای راکتور در محدوده 36-34 درجه سانتیگراد حفظ شد. در محدوده غلظت COD 500-2000 میلی گرم بر لیتر، راندمان حذف بین 93تا 97 درصد حاصل گردید و غلظت MLSS نیز به تدریج تا 16/2 گرم بر لیتر افزایش یافت.
: بیوراکتور غشایی
فاضلاب نفتی
غشای میکروفیلتراسیون
لجن فعال
2006
06
01
38
43
https://www.wwjournal.ir/article_2309_db0894cb99531dbbeb31251dbacbff70.pdf
مجله آب و فاضلاب
1024-5936
1024-5936
1385
17
2
بررسی پارامترهای مؤثر بر افزایش راندمان زوال طبیعی سیانور در خاک
علیرضا
زاده بافقی
امیر
تائبی
مجید
افیونی
زوال طبیعی سیانور یکی از قدیمیترین روشهایی است که برای تصفیه سیانور موجود در فاضلاب صنایعی همچون صنایع آبکاری و معادن طلا و نقره استفاده شده است. مهمترین مکانیسم مؤثر بر زوال طبیعی سیانور, فراریت (تبخیر) است که پارامترهایی همچون سطح تماس با هوا، تخلخل و رطوبت خاک، غلظت اولیه و شرایط جوّی روی آن اثر میگذارند. هدف از این تحقیق، مطالعه روی میزان اثر آن دسته از پارامترهای مؤثر در امر زوال طبیعی سیانور در خاک است که بتوان آنها را به راحتی در طراحی یا بهرهبرداری برکههای باطله برای رسیدن به شرایط بهینه تغییر داد. آزمایشهای این تحقیق، به صورت طرح آماری فاکتوریل کاملاً تصادفی اسپلیت در زمان با به کارگیری چهار متغیر زمان, نسبت سطح به عمق, عملیات خاکورزی و غلظت آلودگی اولیه سیانور صورت گرفت. با در نظر گرفتن سه سطح برای متغیر نسبت سطح به عمق, دو سطح برای خاکورزی, دو میزان برای غلظت آلودگی اولیه, و با سه تکرار, تعداد سی و شش پایلوت احداث و غلظت سیانور خاک در آنها در چهار مرحله زمانی اندازهگیری شد. تحلیل آماری آنالیز واریانس دادههای جمعآوری شده بر غلظت سیانور خاک نشان داد که زمان، بیشترین تأثیر را نسبت به دیگر متغیرها بر کاهش غلظت سیانور خاک دارد. انجام عمل خاکورزی و نیز افزایش میزان آلودگی اولیه، هر دو باعث افزایش راندمان حذف سیانور خاک شدند. برای یک حجم مشخص خاک آلوده به سیانور, با افزایش نسبت سطح به عمق, میزان غلظت سیانور باقیمانده در خاک سریعترکاهش یافت. از تحلیل رگرسیون دادههای این تحقیق, مدلی به دست آمد که میتوان آن را برای پیشبینی غلظت سیانور خاک نسبت به متغیرهای زمان, غلظت آلودگی اولیه و نسبت سطح به عمق, به کار برد.
سیانور
زوال طبیعی
برکه باطله
خاکورزی
آلودگی خاک
2006
06
01
44
53
https://www.wwjournal.ir/article_2310_7c69d2be908ba3aefbc683e356e18de6.pdf
مجله آب و فاضلاب
1024-5936
1024-5936
1385
17
2
افزایش تجزیهپذیری بیولوژیکی محلولهای مائی متیل ترشیری- بوتیل اتر (MTBE) به وسیله اکسیداسیون پیشرفته
مهربان
صادقی
علیرضا
مصداقینیا
احمد
بادکوبی
رامین
نبیزاده
تأثیر تصفیه ازنی روی افزایش تجزیهپذیری بیولوژیکی آلایندههای مقاوم به تجزیه، به وسیله تحقیق بر روی واکنش ازناسیون متیل ترشیری- بوتیل اتر ( MTBE) به عنوان یک ترکیب اکسیژنه بنزین که مقاوم به تجزیه بیولوژیکی است، مورد آزمایش قرار گرفته است. این تحقیق در مقیاس آزمایشگاهی، در درجه حرارت اتاق و به وسیله حبابزایی به مدت 120 دقیقه، بر روی هوای حاوی ازن (ppm/min3/4) در داخل 3 لیتر از یک محلول مائی قلیایی (11/5=pH) حاوی 100 میلیگرم در لیتر MTBE انجام گرفت. نتایج تجربی نشان داد که در طول ازناسیون، MTBE در مدت 100 دقیقه به طور کامل تجزیه شد و پس از این زمان، ازن با روند بسیار کندی مصرف شد. در پایان ازناسیون پس از 100 دقیقه شاخصهای تجزیه پذیری بیولوژیکی محلول MTBE که به صورت کاهش در CODو تغییر در نسبت (BOD5/COD) تعریف شد، نشان داد که میزان COD اولیه از 256 میلیگرم اکسیژن در لیتر به 98 میلیگرم در لیتر کاهش یافت (حذف نسبی حدود 62درصد ) و نسبت (BOD5/COD) در طول 90 دقیقه اول به طور منظم، از کمترین حد خود ( 0/01) تا حداکثر 68/0 افزایش یافت که مصرف 25/1 میلیگرم ازن به ازای هر میلیگرم COD اولیه موجود در محلول را باعث شد. این تحقیق نشان داد که تجزیه ناقص MTBE در فرآیندهای اکسیداسیون پیشرفته منجر به افزایش تجزیهپذیری بیولوژیکی آن می شود، اما اکسیداسیون بیشتر، نسبتهای پایینی از BOD5/COD را نتیجه میدهد. همچنین تحقیق نشان داد که برای ایدهآل سازی شرایط اکسیداسیون شیمیایی MTBE به 46-68درصد کاهش در COD قبل از تجزیه بیولوژیکی نیاز است. نتایج تجربی برای تعیین میزان MTBE حذف شده به واسطه فراریت به هوا نشان داد که حدود 14درصد از MTBE پس از یک ساعت حبابزایی با گاز اکسیژن از محیط خارج شد. مقدار MTBE اکسید شده و یا خارج شده از محیط، وقتی همزمان در همان مدت ازناسیون نیز صورت گرفت، به حدود 28درصد (7=pH) و 70درصد (11/5=pH) افزایش یافت.
متیل ترشیری – بوتیل اتر(MTBE)
ازناسیون
تجزیه پذیری بیولوژیکی
اکسیداسیون پیشرفته
2006
06
01
54
61
https://www.wwjournal.ir/article_2311_55d0611a7823a364bc5f497f0ce921ed.pdf
مجله آب و فاضلاب
1024-5936
1024-5936
1385
17
2
استفاده از ماهی قزل آلا برای سنجش سمّیت ناشی از آرسنیک در آب
کاظم
ندافی
رامین
نبیزاده
مسعود
یونسیان
غلامرضا
جاهد
ایوب
بیکی
برای ارزیابی اثرات مواد و ترکیبات سمی موجود در آب و فاضلاب ، انجام آزمایشهای فیزیکی و شیمیایی به تنهایی کافی نیست و باید آزمایشهای سمّیت نیز انجام شود. هدف از انجام آزمایشهای سمّیت ممکن است سنجش سمّیت کل یا سمّیت ناشی از یک ماده سمی معین باشد که این آزمایشها ترجیحاً با استفاده از موجودات زنده بومی آب پذیرنده انجام میشود. هدف از این تحقیق تعیین سمّیت آرسنیک (As) آب روی ماهی قزل آلای رنگینکمان بومی کشور بود. سمّیت حاد آرسنیک به وسیله اندازهگیری اثرات مرگ و میر آن روی ماهی قزل آلای رنگین کمان در شرایط استاتیک تعیین شد. در پنج آکواریم به ابعاد 30*30*25 سانتیمتر، پنج غلظت 5 ،10 ،15 ،20 و25 میلی گرم در لیتر از محلول تست آرسنیک تهیه و به هر غلظت ده عدد ماهی اضافه شد و یک آکواریوم با شرایط یکسان که فاقد محلول آرسنیک بود به عنوان شاهد در نظر گرفته شد. مقدار آرسنیک ، اکسیژن محلول، دما و pH محلول تست در زمانهای 2 ،4 ،6 ،8 ،24 ،48 ،72 و96 ساعت اندازه گیری شد. دمای آب آکواریوم از طریق گردش آب در داخل یخچال به صورت غیرتماسی با نمونهها تنظیم میشد. مقدار LC50 در زمانهای 24 ،48 ،72 و 96 ساعت به ترتیب برابر28/13 ،21/77 ،15/78، و 12/72 میلیگرم در لیتر تعیین شد و منحنی پروبیت با استفاده از نرمافزار هاروارد چارت ایکس ال و منحنی LC50 بااستفاده از نرم افزار اکسل رسم شد. نتایج به دست آمده از این تحقیق با نتایج مطالعات انجام شده توسط بعضی از محققانی که بر روی همین گونه در سایر کشورها مطالعه نمودهاند، مطابقت دارد
ماهی قزل آلا
سمیت آرسنیک
آلودگی آب
2006
06
01
62
69
https://www.wwjournal.ir/article_2312_10d0eb38836427e590cfb35a2212165c.pdf
مجله آب و فاضلاب
1024-5936
1024-5936
1385
17
2
بهینهسازی فرآیندی لاگونهای هوادهی تصفیه فاضلاب خوی در شرایط آب و هوایی سرد
یوسف
رحیمی
امیرحسین
محوی
علیرضا
مصداقینیا
تصفیهخانه فاضلاب خوی در یک منطقه سردسیر در شمالغرب ایران اجرا شده است. عملکرد این تصفیهخانه از فروردینماه 1381 به مدت 24 ماه به منظور تعیین کارآیی سیستم مورد مطالعه و بررسی قرار گرفته و کارآیی تصفیهخانه در فصول مختلف مقایسه و بررسی شد. نتایج حاکی از آن است که راندمان لاگونهای اختیاری در ماههای گرم سال مطلوب بوده اما در ماههای سرد سال میزان غلظت آلاینده ها از محدوده مجاز استانداردهای تخلیه پساب به آبهای سطحی فراتر میرود. به منظور بهینه سازی فرآیند موجود و تعیین آلترناتیوی مناسب جهت ارتقای آن، تغییرات دمای هوا، دبی ورودی و راندمان تصفیه در سه نوع مختلف لاگون هوادهی (اختیاری، هوازی و هوادهی دوگانه) شبیه سازی گردید. بر اساس نتایج حاصله هر دو آلترناتیو لاگونهای هوادهی هوازی و هوادهی دوگانه قادر به تولید پساب با کیفیت بالاتر نسبت به لاگونهای اختیاری موجود می باشند. اما با توجه به اینکه لاگونهای هوادهی دوگانه با کمترین هزینه سرمایهگذاری و حداقل تغییر در سیستم موجود قابل اجراست، جهت انطباق پساب خروجی در ماههای سرد سال با استاندارد تخلیه پساب و همچنین افزایش ظرفیت سیستم ، تبدیل سیستم موجود به فرآیند لاگون هوادهی دوگانه با افزایش توان هوادهی در لاگون اول توصیه گردید.
لاگونهای هوادهی اختیاری
دما
بهینه سازی
هوادهی دوگانه
2006
06
01
70
77
https://www.wwjournal.ir/article_2313_1ded259da7453990befa1c0ec8a174bc.pdf